Totaal aantal pageviews

donderdag 29 augustus 2024

Regenboog


Ja en toen moest ik dus met die stekjes (zie mijn blog van gisteren)  naar huis. 

Helaas, de trein die ik moest hebben, van Amsterdam naar Hoorn,  reed niet. Dus...
Dus dan maar met de bus. Eerst met de metro naar station Noord en vandaar vertrekt er een bus naar Hoorn. 
Het kwam mooi uit. Op station Noord,  ik ken de dienstregeling,  had ik nog acht minuten voor die bus zou komen. Zou komen, want die bus kwam niet. 
Na een hele tijd verscheen er een bericht. Bus van 13.10 is vervallen. Ja dat was inmiddels wel duidelijk. 
Het is echt heel naar om daar op dat station op een bus te moeten wachten. Je kunt als je geluk hebt binnen plaats nemen op een van de twee banken, maar dan zie je de bus niet komen. Je kunt ook buiten wachten,  maar daar kun je niet zitten. Allebei vervelend. 
Ik dacht dan neem ik de bus naar Edam, dan ga ik daar even wandelen (of even op een terras zitten) en dan zie ik wel hoe en wanneer ik naar Hoorn kan. 
Maar natuurlijk:  de bus naar Edam was ook vervallen. 
Inmiddels was de volgende bus naar Hoorn aangekondigd voor weer een half uur later en toen die bijna zou komen: een vertraging van dertien minuten. 

En dat dames en heren, echt waar, dat was het moment dat ik op de grond dit zag:


Ik was inmiddels poepchagrijnig, maar van die regenboog klaarde ik op.   
Ik maakte een foto, wat nog niet zo makkelijk is, want een paar passen opzij en je ziet hem niet meer.  Maar ik had alle tijd hè. 

En de bus kwam, dat moet gezegd. 'Zie je wel',  dacht ik, 'dat komt door die regenboog'. 

Door ervaring wijs geworden vroeg ik aan de chauffeur of hij naar Hoorn ging. Antwoord: nee. 
Verder niks. Pas na enig aandringen zei de chauffeur dat hij tot Edam zou gaan. 
'Ja en dan?' 'Geen idee'. 
Ik ben toch maar ingestapt,  maar voelde al dat het mis zou gaan en inderdaad,  in Edam bleken de eerstkomende twee bussen in ieder geval ook te zijn vervallen.
Verder geen informatie over wanneer dan wel. 
Kijk, als ik weet dat ik een uur moet wachten, of twee uur, dan is dat lastig. 
Maar,  het was niet koud, het was droog en niet donker, ik was voor m'n plezier in Amsterdam geweest en echt gehaast was ik niet. Nou ja, een beetje, door die stekjes. Het meest vervelende is dat er geen duidelijkheid is.  

Toen heb ik mijn man gebeld die wél lekker duidelijk was en onmiddellijk huis en haard verliet om mij op te komen halen. 
Ik heb lang zitten denken wat ik gedaan zou hebben als ik geen lieve man had met een auto. Of als die lieve man aan het werk geweest zou zijn. Of als er wel echt haast bij was om een of andere reden.

Al met al heb ik er twee uur en drie kwartier over gedaan om thuis te komen. Dat is zo'n beetje de tijd die we nodig hebben om naar Groede te gaan. Grrrrr

Oh ja, een man die mij had zien en kennelijk horen bellen, vroeg of hij mee mocht rijden en zelf nodigde ik ook maar iemand uit. Zo zaten wij met twee wildvreemde kerels in de auto. 

Ze waren blij. Ik denk zomaar dat zij die regenboog ook hadden gezien. 

30 opmerkingen:

Mevrouw W. zei

Ik dacht dat bij ons het ov een ramp was, maar het kan altijd nog erger... En dan willen ze nog dat zoveel mogelijk mensen van het ov gebruik maken. Het heeft misschien ook wel weer met personeelstekort te maken, maar fijn is het niet. Gelukkig had jij een reddende engel. En een regenboog ;)

Karel zei

mogge Bertiebo
dat is vreselijk om mee te maken , zoveel vertraging en geen info over hoe en wat
maar je lieve man kwam je halen en zo 2 andere reizigers ook een geluk

geniet de dag

Karel zei

vreemd dat de juiste URL niet wordt onthouden ?

izerina zei

Het lijkt steeds rampzaliger te worden met het ov.

Emie zei

En het leverde je ook nog eens een levendig geschreven blog op!

Judy zei

Ik ben al een tijdje niet met het ov geweest, en nog nooit zoiets meegemaakt. Maar het schijnt tegenwoordig vaker voor te komen. Wat ontzettend! Gelukkig was er manlief, en wat aardig dat jullie nog meer mensen meenamen! Die regenboog is prachtig!

In de weer zei

Vreselijk, maar met de stekjes alles goed ?

Bertiebo zei

Tot nu toe wel, Toos!

sjannesblog.com zei

Wat een pechvogel! Tja en dan is Hoorn opeens ver. Gelukkig had je een lieve man met tijd.

Frederika zei

Wat een avontuur. Erg vervelend allemaal. Maar die 🌈 is prachtig. Een mooi beloning op zo'n dag.

miekequilt zei

Wat een gedoe. Die chauffeurs weten misschien ook niet meer, maar een beetje aardig zijn kan geen kwaad. Fijn dat jullie die twee mannen meenamen. Ben benieuwd hoe het met de stekjes gaat.

Mormorsweb.blogspot.com zei

En ik dacht nog wel dat het OV in Nederland onovertroffen goed was 😄

Marieke zei

Mooi dat je zo positief gestemd bleef en gesteund werd door de regenboog.

Sjoerd zei

Ze maken er een potje van tegenwoordig. Je bent welhaast verplicht om eigen vervoer te hebben.

Lot zei

Hadden ze ook last van de storing van het bijzondere netwerk dat er ook geen informatie beschikbaar was?
Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst van het OV gebruik heb gemaakt en koester mijn auto dan ook heel erg.
Wij wonen buiten dorp en de halte is 1.5 km ver en zover kan ik ook niet meer lopen.

KnutzEls zei

Dat ov in Noord Holland is belabberd. Gelukkig was er de auto.

conny's quilts en creaties zei

Mooi dat jullie ook twee andere mensen meenamen. Van mijn kinderen, die vaak met OV reizen, ken ik vooral door soort verhalen helaas.

Griemmank zei

Ik hoor niet anders dan dit soort horror-verhalen over het OV. Het is vooral in de randstad een regelrechte ramp. Petje af, dat jij zo positief bleef. Je hebt die regenboog gewoon verdiend!

Charlie zei

Wat een verhaal uit een beschaafd land waar het OV nogal eens hapert en waar je dan ook weinig uitleg over krijgt! Erg jammer allemaal en zou het dan nog een beetje “leuk” gebracht worden……. Eigen initiatief en vriendelijke mensen daar moet je het van hebben!

biebkriebels zei

Wat een verhaal, je voelt je ineens hopeloos achtergelaten in de middle of nowhere. Gelukkig dat het nog goed afgelopen is..

Ferrara zei

Fijn is het niet, maar je hebt wel weer een onderwerp voor een blog.
Die lift aan vreemden is een aardig gebaar. Ik herken het van een eigen stranding in de late avond. We kregen een aanbod van een vader die zijn zoon kwam oppikken. Dankbaar gebruik van gemaakt.

Rianne zei

Die regenboog is prachtig en die man zou ik houden als ik jou was!

Kitty zei

Ik zou er niet eens aan durven beginnen… 😢

elly zei

Wat een toestanden. Als je stekjes intussen maar niet verdroogd zijn. Maar die regenboog heeft je vast gered

Elizabeth zei

Wat een gedoe met die treinen tegenwoordig. Ik snap dat je baalde als een stekker... Maar je hebt een geweldige man!

Miriam zei

Het is spijtig, maar dit is echt grotendeels het gevolg van personeelstekort. Tegenwoordig wentelen ze het zonder meer af op de reiziger en daar heb ik ook regelmatig mee te maken, omdat ik met het OV naar mijn werk reis. Tegelijkertijd begrijp ik dat het geen optie is om de bestaande chauffeurs steeds meer diensten te laten draaien. Wel ben je dan erg blij dat je een reddende engel hebt!

Janny zei

Ik reis weinig met het ov, toevallig vorige week en toen ging het prima, maar van de kinderen hoor ik ook vaak dat het mis gaat.

Hans zei

Het was gisteren zeker een rommeltje op het spoor.
Ach het komt vaker voor, maar blijft vervelend.
Het bekende spoorlijntje via Zaandam naar Hoorn. Hans

Josephine zei

Wat een verhaal Bettie , een rommeltje alom. maar toch zit ik te genieten en vooral dan
natuurlijk de wijze hoe jij dat omschrijft. Hoop van harte dat er nog een krummel van
je stekjes het huis hebben gehaald. Wel heel bijzonder en fraai de regenboog op de
bestrating, dat maakt je dag dan toch helemaal goed.

Petra1945 zei

Ik had laatst ook zoiets: wisselstoring op mijn treintraject. 's Avonds om 8 uur sta je daar op het station Amersfoort, met NUL informatie: geen enkel NS-personeelslid, geen info-balie, geen loketten, helemaal niets. En dat op een knooppunt-station.
Ik belde met degene die me daar had afgezet, die keerde terug, en sjeesde me naar Zwolle... Met nog een mevrouw, die in dezelfde situatie verkeerde. We hadden even gepraat en toen hoorde ze me bellen en toen besloten we eendrachtig dat ze best mee kon rijden. Twee mensen zielsgelukkig.