Stekjes van Mama Botanica

 

Hier zie je een kas en wel Kas Keerweer. En je raadt het nooit, deze kas bevindt zich in de Baarsjes. Dat is een wijk in Amsterdam. Een drukke buurt en heel gek, daar middenin ligt een kas. Midden tussen de huizen bedoel ik. 

De kas is een overblijfsel uit de tijd dat hier nog allerlei tuinderijen zaten. 

Je ziet op de foto de kas en daarachter zit een ondergronds gemaal en dat zorgt ervoor dat dit deel van Amsterdam droog blijft. 

Het gemaal is van Waternet en het mag en kan niet weg. Daarom staat die kas er nog. Wat natuurlijk hartstikke leuk is, midden in zo'n buurt. 

En waarom dit verhaal? Nou in die kas werd afgelopen zondag een workshop Stekjes gegeven. Ik hou erg van planten, maar stekken... 

Dus het leek me wel handig om daar wat meer van af te weten. 

De workshop werd gegeven door Iris (!) van Vliet, maar ze is,  vast en zeker en in ieder geval bij mij, beter bekend als Mama Botanica. 

Kijk, daar is ze. Ik heb een dik boek dat zij heeft geschreven.  De Kamerplantenbijbel heet dat boek  en daar zoek ik met enige regelmaat wat in op. Daar ken ik Mama Botanica ook van, want via een link in dat boek ben ik geabonneerd op een nieuwsbrief met zeer regelmatig tips en ideeën over kamerplanten. 

Je vindt haar werk, haar boeken, haar nieuwsbrief hier, klik

Er waren denk ik zo'n dertig mensen. We zaten met z'n allen aan lange tafels met op die tafels een mesje, een papieren zakje, een bak potgrond, kleine potjes. En veel verschillende planten.

Iris ging eerst van alles vertellen en daarna mocht je in twee rondes stekjes afsnijden. 

Die konden dan meteen in zo'n klein potje geplant worden.  Of als het stekken waren van planten die beter wortelen in water, dan kon je ze meenemen in dat zakje. 

Dus dan mocht je bijvoorbeeld drie stukjes van een Chinees lantarenplantje en die potte je meteen.    En eentje van een stippenbegonia, die moest in water, thuis

Die verschillende manieren, water of potgrond, werden heel duidelijk gemaakt. Ook waar je ze dan het beste kunt afsnijden en wanneer zo'n 'waterplant' over kan naar een pot.

Het was allemáál lekker duidelijk en tja... tot nu toe deed ik maar wat. Soms lukte dat hoor, maar heel vaak ook niet en ik weet nu een klein beetje waarom niet. 

Iris laat hier de Papyrus of Parapluplant zien. En dat vond ik heel erg leuk. Ik was die plant bijna vergeten, maar in mijn allereerste plantenperiode had ik er een. Dat was toen een beetje een hype. 

De plant stond (en dat deed iedereen) in een glazen accubak. 

Die bak heeft al jaren en jaren een andere bestemming, maar als de stek het gaat doen, gaat de plant weer in die bak. Ik bedenk nu dat ik die bak dus al zo'n vijftig jaar heb. 't Is wat! 

De stek zit nu in een glas. Op z'n kop. Dat is dé manier. 

(Glas en stek staan op bovenstaande foto op een boek dat ik ook kocht. Voor kinderen en dus niet alleen voor kinderen, ik geniet er ook van. (De kruidnoten liggen al weer in de winkel, dus tegen Sinterklaas heb ik alvast een goed cadeau) )

En zo kwam ik na een leuke ochtend terug met tien stekjes die nu hopelijk allemaal staan te wortelen. Het is echt spannend om te doen en af te wachten of het wat wordt! 

Ik denk dat ik er nog wel eens iets van zal laten zien.