Iets bijzonders in de Beurs van Berlage

'Ja mevrouw, ik kan het u allemaal gaan vertellen natuurlijk, maar u gelooft het pas echt als u het ziet'.
Dat zei de man die me verwelkomde op de tentoonstelling Micro Art.
Hij vertelde ondertussen toch nog een heleboel en aangezien ik de enige bezoeker was, nam-ie daar alle tijd voor. Waardoor ik steeds nieuwsgieriger werd.
Vervolgens reikte hij mij een loep uit en mocht ik gaan kijken. Kijken naar kunstwerkjes op een ongelooflijk klein formaat. ONGELOOFLIJK.

Dit is de zaal in de Beurs van Berlage waar al dat ongelooflijks te zien is. Gefotografeerd van de achterkant. Je komt, gewapend met de loep,  binnen door die deur die je daar ziet en dan zie je in het eerste gedeelte tot en met de rode loper, werkjes van Hasan Kale (1959). Hij wordt ook wel Microangelo genoemd.

Ik heb de pest in, want fotograferen met mijn toestel en mijn kennis van zaken, levert niet genoeg mooie foto's op. Dat is voor mij bijna niet te doen. Maar ik laat er twee zien voor het idee.

Een doodgewoon scheermesje met daarop  een beeld van Istanbul. Ik ben in Istanbul geweest en herkende het meteen.

En dit... een naakt op een kauwgommetje. Dat is toch bijzonder hè, vind je niet?

En dan heb ik het nog niet gehad over de Nachtwacht op een schelpje van 1,5 cm, of Charlie Chaplin op een spaghettisliertje. Che Guevara op een punaisekop. Of over drie genieën op de koppen van drie lucifers: Einstein, Tschaikofski en Dali. En alle drie goed herkenbaar hè.  Het meisje met de parel op een pompoenzaadje.

En toen moest het tweede gedeelte nog komen. Dat is werk van Mykola Syadristy (1937).
Dat hangt niet aan de muur,  je kijkt rechtstreeks door een  vaststaande loep.  Zijn  werk is allemaal  driedimensionaal.
Hier heb ik geen enkele gelukte  foto van, maar deze vier vond ik op het net:

Foto's afkomstig van https://www.guideposts.org/inspiration/miracles/tiny-wonders-of-art

Die mug hè, die is 6,5 millimeter lang. Die zwaluwtjes zitten op een half klaprooszaadje en de karavaan trekt door het oog van de naald. Hier is goud gebruikt. Ook de molen is van goud. Daar is een jaar lang tien uur per dag aan gewerkt! 203 onderdelen en 18 mm hoog!

Kijk je kunt nu natuurlijk gaan discussiëren of het hier kunst betreft of dat het gewoon kunstig is. Vakmanschap. Die discussie is ook vast al gevoerd. Ik heb het niet gehoord hoor, maar ik weet het bijna zeker.
Mij maakt het helemaal niks uit. Ik heb er gewoon van genoten. Dat mensen zulke dingen kunnen maken.
Ik vond het fantastisch om te zien en toen ik die meneer aan het eind weer sprak heb ik hem gezegd dat ik thuis absoluut mijn man zou gaan overhalen om te gaan kijken.
Mijn man wilde namelijk niet, maar het is gelukt ...na mijn verhaal is hij van mening veranderd en van plan om toch te gaan. 

NB: Deze tentoonstelling is niet gratis. 10 Euro met de MJK.