Koele Wateren (1)

In het Westfries Museum in Hoorn, waar ik sinds kort als vrijwilliger 'werk' is een nieuwe tentoonstelling.
En niet omdat die in 'mijn museum' is hoor, maar echt, eerlijk, ik vind het prachtig.
De schilderijen die er hangen, veertig in getal,  komen veelal uit het depot van het Rijksmuseum en zijn dus niet altijd te zien. Dat alleen al is bijzonder.
Dat water een hoofdrol speelt, zowel in de tentoonstelling als altijd en altijd in dit land en in ons leven, dát  maakt het  interessant.
Zal  ik maar meteen beginnen met mijn favoriete schilderij?

Dat is een schilderij  over  bevroren water. Een schilderij van Aert van der Neer uit 1655. Het heet Riviergezicht bij winter. Er is zoveel op te zien.

Als ik dienst heb, moet ik minstens een uur in de zaal zijn. We wisselen elkaar af,  want er moet daar onafgebroken toezicht zijn.
Ik probeer goed op te letten. De meeste mensen gedragen zich volkomen normaal, zoals dat hoort in een museum. Toch heb ik al twee keer iemand moeten waarschuwen. Tja, je mag er nou eenmaal niet met je vingers aan zitten. Ook niet om even iets aan te wijzen. En als je jonge kind dat doet, lijkt het mij dat je daar als ouders iets van moet zeggen. Zo niet, dan moet ik dat doen.

Maar dit terzijde. Als het even rustig is ga ik altijd nog even extra kijken naar dit doek.
De hele tentoonstelling ben ik trouwens al drie keer gaan bekijken. Gewoon in mijn eigen tijd bedoel ik.  Zo mooi vind ik het.
Ook de reacties van het publiek zijn lovend. 

Ik heb natuurlijk ook kunnen zien hoeveel tijd en zorg en aandacht er besteed is aan de opbouw. Ik had daar niet echt ideeën over, maar het is niet zo dat je even een schilderij aan een haak hangt en klaar.
En dan reken ik nog niet mee het nadenkwerk van tevoren. En het uitzoeken en het regelen en... en...

Wat ook leuk was: alle vrijwilligers waren uitgenodigd in de Oosterkerk voor de opening. Met interessante inleiders en een bijzondere film  We kregen ook allemaal het prachtige boek dat bij de tentoonstelling hoort.
Dat is toch geweldig hè.
Enfin, ik vind het voor deze keer wel genoeg. Maar ik kom er zeker nog eens op terug.
Wel vermeld ik alvast dat de tentoonstelling gratis is met de MJK en dan kun je ook nog de rest van het museum bezoeken. Te zien tot 16 februari.
(Wordt vervolgd, al weet ik nog niet wanneer)