Truffels

Heel lang, al sinds ik een kind was, ben ik dol op truffels. Op slagroomtruffels wel te verstaan.
Er zijn truffels in vele smaken, maar ik wil alleen gewone slagroomtruffels
Ik ben niet makkelijk op truffelgebied.
Eigenlijk vind ik die van de Bijenkorf het allerlekkerst. Ik heb andere geprobeerd, maar dat werd niks.
Ter geruststelling: er gaan maanden voorbij dat ik niet naar truffels taal hoor. Dat is maar goed ook, want hoe machtig die dingen ook zijn, ik kan er echt heel wat aan.
Een paar dagen geleden, liet mijn 'bijnabuuf' Kitty op haar blog zien dat ze een recept van truffels had gevonden én dat ze dat recept ook had gebruikt. Ze had er dertig gemaakt.
Ik vond meteen dat ik dat nou ook maar eens moest proberen, maar besloot, ook meteen, om het niet te doen.
Toch kreeg ik die truffels maar niet uit mijn hoofd. Echt niet.
Dus toen ik donderdag langs de Bijenkorf liep, waar ik tegenwoordig niets meer te zoeken heb, bedacht ik dat je daar truffels per stuk kunt kopen.
En dat deed ik. Ik kocht er twee. Eentje voor mij en eentje voor mijn man.
De hele terugreis met de bus dacht ik aan die truffels.
Maar toen ik thuis kwam, had mijn man gekookt, gingen we eten en moest hij daarna weg. Zou pas om half elf terug zijn. Ik had er even niet meer aan gedacht.
Maar toen ik eenmaal zat, met een kopje thee,  werden die truffels bijna een obsessie.
Je raadt het al... ik heb ze allebei opgegeten. Ze smaakten heerlijk. Ondanks het schuldgevoel.
Tja en als ik nu weer in Amsterdam ben, moet ik weer naar de Bijenkorf.
Twee truffels kopen, allebei voor mijn man!