zondag 31 mei 2020

De eerste stap

Vorige week kreeg ik een berichtje van de bibliotheek, ik mag wel zeggen mijn geliefde bibliotheek: we gaan weer open.
En in dat mailtje werd duidelijk verteld hoe ze dat dan gingen doen. Wat de regels zijn.  Wanneer ze open zijn. En helaas ook dat het alleen nog maar gaat om boeken lénen.
Ja,  dat is van oudsher waar het in de bieb om gaat natuurlijk.
Maar het is er ook altijd levendig en gezellig. Je kunt er koffie drinken, met iets lekkers er bij. Je kunt er een poosje gaan zitten lezen in een tijdschrift of een krant. Je kunt iets vragen, je kunt,  als je er met een kleinkind bent,  gaan voorlezen, het kind kan er spelen....
Kortom, 'mijn' bieb is een fijne plek.
Nou al die dingen die ik net noemde kunnen niet meer. Maar dus wel weer boeken lenen.

Ik heb de laatste drie maanden nauwelijks gelezen. Het ging niet, teveel onrust. Nu gaat dat langzamerhand beter. Tot nu toe had ik  ook geen behoefte aan de bieb. Ik dacht:' Ik stel het nog wel even uit'.

Maar toen kwam er weer een mailtje, dat mijn gereserveerde boek er was. En zeven dagen na dit bericht op te halen.
Huh? Gereserveerd boek?  Ik wist het niet meer, maar ik wist wel dat ik dat boek blijkbaar toen wilde en dat daar dan dus een reden voor was.
Dat van die zeven dagen, dat was nieuw. Dat is de tijd die ze gebruiken om te ontsmetten.

Eergisteren was het de zevende dag en ik besloot te gaan. Pfff, ik ben echt een stresskip geworden, maar ik ging toch. Op de fiets.
Het ging perfect. Al was ik voortdurend op mijn hoede en nam ik een route niet over het fietspad, maar een weg waar ik eventueel uit kon wijken.
In de bieb was het naar verwachting uitstekend geregeld. Ik kreeg een winkelmandje, niet zozeer voor de boeken, maar zo konden ze makkelijk tellen hoeveel mensen er binnen waren. Daarna mijn boek oppikken. Het registreren doe je altijd al zelf, dus nu ook. Klaar.

Dit is het boek, ik zit er inmiddels helemaal in. Superspannend boek!
 En toen snel weer naar huis. Ook dat  ging perfect en ik was al helemaal opgelucht, tot ik bij een stoplicht moest wachten.
Kwamen er twee brommers aan waarvan er een precies naast me kwam staan. Daar zat nog geen twintig cm tussen. Die andere stond heel dicht achter me en ik kon geen kant meer op.
Grr.

Daar snap ik dus echt helemaal niks van. En het is ook de ervaring die ik lopend heb. Mensen die echt de afstand niet bewaren. Je kunt er niet op rekenen, dát is het. Bah!

16 opmerkingen:

  1. Wat fijn dat je weer kunt lezen!
    Ik wou straks na lange tijd ook weer eens op de fiets stappen. Nog wel in de vroegte, kijken hoe dat is. Bah, als ze geen afstand houden. :(

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is mij een raadsel waarom mensen zo doen. Meestal zeg ik er iets van, maar jij stond daar tussen twee brommers en ik denk dat je dan niet zo snel iets zegt.
    Maar nu dat boek: weet je al waarom je het bestelde ? En ben je er al in begonnen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn,dat je zonder van te voren te reserveren bij de bieb terecht kon. Ik hoop,dat je weer je oude concentratie hebt

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zag ook op t.v. dat de bieb weer open was. De ingeleverde boeken moeten dan een tijd blijven liggen voordat ze terug gaan op de planken, zodat het e.v.t. virus verdwenen is. Dat overleefd op een boek niet zo lang.
    Maar wat ik niet zo goed snap... als mensen tussen de boeken snuffelen die overal staan, dan raak je die toch ook aan? Je leest de achterkant en zet het weer terug.

    Waardeloos als sommige mensen geen afstand houden. Je merkt ook wel dan mensen makkelijker worden momenteel.
    Gisteren mochten de mensen weer over de grens naar België. Werd de familie uitgebreid geknuffeld!
    Snap dat ook niet hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die onrust en daardoor je niet kunnen concentreren op iets fijns als lezen, dat herken ik heel goed. Heb weken gedaan over de boeken die ik nog thuis had liggen van de bieb en toch maar moeten erkennen dat het niet gaat. Dat de zin 'weg' is. Dus toen de inleverpunten weer open gingen (een soort brievenbus), waar je nu ook je boeken moet inleveren, want dan komen ze niet in aanraking met 'verse', heb ik mijn hele voorraad in de bus gedaan. Nu maar 2 boeken mee, maar niet eens de blijdschap dat ik weer kan kiezen. Dus ga maar reserveren. Goed uitzoeken wat ik echt wil en dan dat ene boek ophalen. Ben ik snel erin en eruit.

    Je weet hoe zorgvuldig je zelf met de regels omgaat en in contact met anderen heb je juist geen controle over hoe die ander zich gedraagt. En al helemaal niet in een drukkere stad met drukke fietsknoppunten. Dus ook ook die wetenschap, dat jouw controle soms maar tot 20 cm gaat, daar moet je mee leren omgaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Goed geregeld bij de bieb en fijn dat het lezen je weer lukt. Voortaan een mondkapje op als je op expeditie gaat?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. In 'mijn' bibliotheek mag je alleen binnen komen om boeken te lenen als je eerst je handen desinfecteert. Daarmee lossen we het probleem op dat Floor aangeeft. Wij hanteren het advies van het RIVM en de boeken hoeven dus 'maar' 36 uur in quarantaine (was eerst 72 uur). Zeker geen zeven dagen! Eerlijk geschreven is werken in de bibliotheek zo niet leuk nu en het kost enorm veel energie. Maar het is niet anders!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij ons kon he wel je handen desinfecteren, maar denk ik niet verplicht, want ik deed het niet bijv. Zou wel beter zijn als het wel verplicht was. Ik deed handschoenen aan trouwens

      Verwijderen
  8. Je kunt nog zo voorzichtig zijn, als anderen dat niet zijn blijf je nergens... Ik hoop dat je weer meer de rust hebt om te lezen nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. In mijn bieb staat iemand bij de deur die je op de desinfectans wijst waarna je een mandje moet nemen. Er is een looproute waar je niet van kunt afwijken. Ik heb besloten te reserveren, maar het duurt wat langer voor je boek er is.
    Voor de bieb aan huis, speur ik eerst in de catalogus, kijk of het aanwezig is en ben snel in en uit bij de bieb. Die uitleentermijn is 6 weken, dus voorlopig ben ik daar weer klaar mee.
    Voor de medewerkers lijkt het me een heel gedoe, ik begrijp Ageeth wel.
    Weinig concentratie heb ik opgevangen met mijn eigen boekenkast en koos voor lichtere kost zoals Yvonne Keuls, is me prima bevallen. Tja en die afstand is soms een gruwel. Men lijkt steeds slordiger te worden. Ook wij blijven hoofdzakelijk thuis, zeker in de weekenden.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. ik ervaar dat ook als bijzonder irriterend. Doe jezelf je best komt zo'n joker naast je staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ja, zo gaat dat soms. Mijn ervaring is dat lopen echt gemakkelijker is, want dan heb je zelf meer mogelijkheid om verantwoord uit te wijken. Ik hoop dat het waar is wat "de deskundigen" op dit moment zeggen: dat afstand houden in de buitenlucht minder belangrijk is, zeker bij een vluchtig contact.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ja zo’n nonchalante houding van mensen is echt ergerlijk.
    Maar fijn dat je weer helemaal in een boek zit!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat fijn dat je weer kan lezen. Ja, het is soms niet leuk. Wij doen erg ons best, wandelen op fietspaden achter elkaar en dan komen ze rustig met zijn tweeën breeduit je tegemoet fietsen.Ik heb er een keer beleefd wat van gezegd en toen werd ik uitgescholden. Het is niet voor niets dat we graag diep in de polder lopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. My library has also just opened last week, but we have to order the books online and as soon as they have them sorted out for you they will email you to pick up. To deliver you drop the books into a locked box by the doors.
    Enjoy your new book.

    BeantwoordenVerwijderen