Een scheepskist.
En die kist zal aan boord gegaan zijn met natuurlijk kleding en met alles wat verder nodig was, ook voor varen in de tropen. Misschien deed mijn vader er een foto in van zijn moeder. Hij was nog jong.
Ik zou graag willen weten wat er allemaal in heeft gezeten.
Ik heb het nooit gevraagd.
Mijn vader kreeg na een aantal jaren tbc, moest kuren en dat betekende het einde van zijn carriere als zeeman.
Toen hij genezen was, was het oorlog en hij is niet meer opnieuw begonnen. Misschien was hij afgekeurd, misschien wilde hij niet meer.
Ik heb het nooit gevraagd.
Hoe dan ook: die kist die was er nog.
Ik weet niet beter dan dat die altijd in ons huis heeft gestaan.
Dat hij min of meer in gebruik was als een soort extra tafel.
Er werden dekens in bewaard. Er lag een kleed overheen en er lagen altijd boeken op. En een plant of bloemen.
Ik heb het vast al eens eerder verteld, maar toen mijn vader overleden was en mijn moeder in een verpleeghuis zat, moest ik het huis leegruimen. Met hulp van mijn man. We hebben er een jaar over gedaan, ik vond het moeilijk om keuzes te maken, vandaar.
Maar beslissen over de kist, dat was niet moeilijk. Die mocht gewoon niet weg.
Toch wilde ik hem ook niet in de kamer hebben.
Dus de kist kwam in de schuur terecht, waar hij niet echt van opknapte. Erin zaten spullen die ik verzamelde voor een rommelmarkt. Er op stond ook van alles, een racefiets, troep. De schuur was een bende...
En nu, heeft mijn man hem er uitgehaald en opgeknapt. Dat was echt een project, maar ik ben blij met het resultaat. Heel blij.
De bedoeling was dat de kist naar boven zou gaan. Daar wilden we hem dan vullen met speelgoed en of lego.
Maar ja, de kist is te zwaar voor ons om naar boven te tillen. Daar zullen we hulp voor nodig hebben van onze sterke (schoon)zoons.
Ik wil onze kamer beneden graag vrij leeg houden. Die is jaren heeel erg vol geweest met een piano en kasten en een box en meer stoelen. Ik hou nu van leeg
Het gekke is dat we nu al een paar weken aan de kist gewend zijn.
En ik denk nu dat hij misschien wel helemaal niet naar boven gaat.
Er ligt geen kleed overheen. Er liggen wel boeken op. En een plant en bloemen...
33 opmerkingen:
Die staat mooi. Degelijk vakmanschap met veel geschiedenis. Mooi opgeknapt.
Het is inderdaad het eerste dat me opvalt aan de foto van jouw vader: wat is hij nog jong! Misschien zegt dat ook wel iets over onze leeftijd, want hij zal zich ongetwijfeld volwassen hebben gevoeld op deze foto en wie weet ook trots op zijn uniform.
De kist is een mooi aandenken aan je vader én een toevoeging aan het interieur van de woonkamer. Erg handig om een paar dingen op te leggen en voor-de-grijp te hebben, zonder dat het rommelig staat.
Misschien is die kist nu mooier,dan hij ooit was tijdens gebruik
Het is echt een prachtige kist!
Onze 'erfenis' waren een paar metalen hutkoffers. Lang niet zo mooi, maar wel handig om spullen in te bewaren op zolder.
Wat was je vader jong. En wat zal hij verdriet hebben gehad toen hij niet meer kon varen. Maar hij had mooi nog zijn kist. En nu heb jij hem. En hij is prachtig, vind ik. Waarschijnlijk gaat hij niet meer naar boven en kun jij er nu iedere dag van genieten.
Fijn weekend.
Zo’n kist is een uniek stuk voor in je kamer, die zit vol verhalen van je vader. Prachtig hoor.
Niet naar boven. Hij is echt prachtig.
Heb je al een print gemaakt van dit blog en onder in de kist verstopt? Deze geschiedenis is het waard om bewaard te blijven.
Móói!
Mooi zo'n herinnering, aan je vader.
Fijn laten staan, te mooi om boven te verstoppen
mooi verhaal over de kist. Frits heeft hem erg mooi opgeknapt.
Tja, dit is dus een kist met een verhaal. Prachtig geworden, hoor. Ik denk zomaar dat hij toch beneden mag blijven :-)
Oh wat prachtig. Maar nog meer het verhaal achter die kist. Dat maakt het een kist die dierbaar is. Ook je man is handig!
Bij mijn moeder op zolder staat een blauwe kist. Van mijn vader en daarvoor van mijn Opa geweest. Maar de geschiedenis van die kist ken ik niet en er is alleen nog maar een tante die dat kan vertellen. Zo doven verhalen soms uit, terwijl ze het zo waard zijn gehoord te worden.
Goed dat jij het verhaal van je vader hebt opgeschreven.
Daar zit zoveel werk en aandacht in, die ga je niet nog eens verbergen...
Wat een mooi verhaal en kist.
Ik zou hem niet naar boven zetten.
Hij staat daar erg goed.
Een mooi familiestuk Bertie! Ik merk dat ik steeds meer vragen heb naarmate ik ouder word.
Ja mooi !!!!
Laten staan en genieten zou ik zeggen. Het staat heel leuk en is een prachtig aandenken.
Kon de kist je maar vertellen waar hij allemaal is geweest en wat ie meegemaakt heeft.
Hij is mooi hoor, ik zou hem daar laten staan.
Hij is mooi geworden en ik zou hem ook gewoon laten staan. Zo komt hij mooi tot zijn recht.
Een kist met een verhaal, mooi !
Nu komt er het verhaal van het opknappen van de kist, door je man en het bewaren van de koperen hoekstukken nog bij.
Een kist met twee verhalen, nog mooier.
Een pronkstuk en dan ook nog met een verhaal. Heel kostbaar!
Een stuk familiegeschiedenis en wat prachtig, je mag wel zeggen, liefdevol opgeknapt. Prima plek daar in jullie kamer.
Práchtig! Zeker met het verhaal erbij.
Sommige meubelstukken, of het nu kisten zijn, kasten, tafels of stoelen, hebben de neiging acuut onderdeel van het huis te worden. Door hun uniekheid en hun geschiedenis.
Wat een prachtige kist, met een prachtig verhaal en een prachtige herinnering.
Jammer dat de zeelui van tegenwoordig geen kist meer krijgen, ze zijn prachtig.
Prachtig om zo'n mooi erfstuk in de kamer te hebben!
geweldig mooi bertie, die zou ik niet meer naar boven doen hoor :-)
Ik vind hem prachtig!
Wij hebben een soortgelijke kist. Geweest van een oom van mijn man, die in Indië gediend heeft en daar is overleden. Zijn naam, onze familienaam dus, staat er op. In deze kist zijn al zijn persoonlijke spullen toendertijd naar huis opgestuurd. De kist belande in de schuur. En na het overlijden van mijn schoonouders en bij het leeghalen van het huis kwam ook hier de kist tevoorschijn.
Lijkt op jouw verhaal hè? Nu staat de kist te pronken bij ons in huis. Bij ons staat hij in de hal en dient hij als schoenenkist.
Mooi is dat.
Kennelijk hebben we iets met dat soort kisten. Bij ons thuis stond altijd al een kist op zolder, legergroen. Hij was van de broer van mijn moeder geweest. Hij sneuvelde in mei 1940. Toen ik op mezelf ging wonen, nam ik de kist mee. Ik schilderde hem iets donkerder groen. Hij is jaren gebruikt als salontafel. Daarna deed hij dienst als verkleedkist voor onze kinderen.
Nu staat hij bij onze dochter in de kamer, een stuk kaler geworden, maar hij is dan ook al oud.
Wat een mooi familiestuk met een mooi verhaal! Hij staat daar goed.
Wij hebben ook een kist beneden als tafeltje, maar die is "gewoon" van de vlooienmarkt.
mooi, houden zo.
Een reactie posten