Maar mevrouw Meerkoet was helemaal nergens te bekennen. En jonkies dus ook niet.
De hele sloot was hartstikke leeg. Ik ben echt aan de overkant, over het bollenland gaan lopen, wat niet mag, om te zoeken. Maar niks.
Zondag weer gaan kijken, voor alle zekerheid. Maar weer niks, ook geen meneer Meerkoet, die toch altijd wel in de buurt was.
Nu zat een ekster de eieren leeg te pulken. Ik werd er een beetje droevig van. Het is de natuur, ik weet het, maar toch...
We deden zondag de lange wandeling en onderweg heb ik zeker wel vier nesten gezien, ook een paar met jonge meerkoetjes. Die gevoerd werden. Maar ik heb er geen foto's van willen maken.
Toen ik haar van Zwaan zag, knapte ik wel weer een beetje op hoor.
Er zijn daar twee zwanennesten met de spoorlijn er precies tussen. Ik weet het niet helemaal zeker, maar volgens mij was de ene zwaan nog aan het broeden. Bij de andere was er in ieder geval een jong zwaantje geboren. De moeder tilde iedere keer heel even haar vleugel op en dan konden we dat ene jong bewonderen. Alsof ze het wilde laten zien.
En wat ik ook altijd zo leuk vind onderweg, zijn de hazen. Ze kiezen altijd zo snel moglijk het hazenpad, maar toch is het leuk: twee haasjes, heel parmant.
Tenslotte ben ik bijna nog in de sloot gedonderd. Daar bij die spoorweg bij de zwanen. De weg loopt daar iets op en ik zag daardoor de twee wielrenners niet snel genoeg. Dus ik sprong in de berm langs de sloot.
En stond echt te wankelen, want de grond was nogal ongelijk.
Dat zagen de heren en ze hadden de grootste lol: 'Hahaha, op de vlucht voor Corona in de sloot gevallen'.
Ja inderdaad, op de vlucht voor Corona. Erg grappig, maar niet heus!
21 opmerkingen:
Wat een engerds die wielrenners.
Jammer dat de eieren waarschijnlijk leeggeroofd zijn. Maar ja, zo gaat dat...
Ik kan me goed voorstellen dat je er door van slag was.
Ze zijn ook zo snel bij je wielrenners.
Wat een eikels, die wielrenners. Mag ik dat zo zeggen? Ik hoor en merk niet anders dan dat deze heren ( want dat zijn het meestal ) alleen aan zichzelf en hun hobby denken.
Sneu van de meerkoeten. Het is natuur, zeker, maar voor de mens soms toch wel wreed.
Wat triest dat die eksters de eieren hebben leeggegeten toen mevrouw meerkoet eventjes weg was. Denk dan dat ze er aan één wel genoeg hadden, maar nee, allemaal op, de kleine meerkoetjes er uit gegeten.
Kan soms zo'n hekel aan de natuur hebben... het gaat er vaak zo hard aan toe, vooral met die eksters, er zijn er hier zo veel, en andere vogels hebben geen moment rust, want ze eten zelfs duiven die toch groter zijn dan zij zelf.
Nou hoop ik natuurlijk dat ze gewoon zijn uitgekomen en weggevlogen. Zou dat niet kunnen???
De broedsels van de familie Meerkoet stellen mij ook voor veel raadsels.Er is heel wat leed in Waterland, behalve voor wielrenners!
Hier the same. Zondagochtend was alles nog ok. Zondagavond met de storm zwommen papa en mama rond het nest hevige discussies met elkaar voerend en kennelijk op zoek naar de eitjes. Er lag er nog 1 in het nest.
Je hebt toch wel je zwemdiploma hoop ik? Sorry moest toch even lachen.
Snap wel dat je een beetje droevig bent, want het was 'jouw' nest. En niets leukers dan een nest van ei tot vogel te mogen volgen. Fijn te lezen dat de zwanen het toch een beetje goed maakte.
Je moet momenteel meer oppassen voor mannelijke wielrenners, vooral in een groepje, dan corona lijkt het wel. Net als koeien zijn ze denk ik ook heeeeel blij om eruit te mogen. Waaruit laat ik in het midden.
Hè wat jammer van de meerkoeteieren. Ik snap dat je droevig bent.
Doodeng, die wielrenners, die met niemand rekening houden. En dan nog lachen ook. :(
Het spijt me, maar bij het laatste kon ook ik een glimlach niet onderdrukken... Jammer van het mislukte nest, de natuur is hard.
Die eksters toch! Wat leuk dat jonge zwaantje. En gelukkig niet in de sloot gevallen.
Wat jammer van de meerkoet eieren, je vraagt je af wat er gebeurd kan zijn. Ja die fietsers kunnen ook niet meer gewoon fietsen tegenwoordig. Het moet allemaal zo hard mogelijk en die stomme bejaarden lopen maar in de weg te dreutelen.
Jammer van het meerkoetennest! De 'onze' is ook leeg (gebleven).
De foto van dat jonge zwaantje onder moeders vleugels, zo leuk.
Wat sneu, dat gehavende nest. En nee geen leuke grap, gewoon doorpeddelen natuurlijk. Gelukkig zijn er nog wel andere wielrenners, maar die fietsen meestal alleen.
Jammer van het nest, maar zo gaat dat soms ...
Tja, de natuur is hard... :’(
Dat valt toch tegen... veel kraaien in de buurt? Die pikken hier alle kleintjes weg...
Dat waren geen wielertoeristen, wel wielerterroristen.. .
Sommige wielrenners denken dat de wereld van hun is.
Jammer van het nest, maar zo gaat het in de natuur. Geen tijd voor emoties.
Blijf het jammer vinden dat wielrennen niet verboden is geworden. Hoewel er soms beleefdere exemplaren tussen zitten.
Jammer van de meerkoetjes. Je gaat toch meeleven met zo'n aankomend jong gezin.
Een reactie posten