Charlotte Dematons:

De eerste winkel in maanden,  die ik bezocht, afgelopen dinsdag, was een boekwinkel. Ik liep er langs, keek  en het was er zo rustig dat ik naar binnen ging.
Ik had een doel. Het boek dat je hier ziet, Alfabet, wilde ik hebben. Op de radio had ik een interview met de maakster  Charlotte Dematons gehoord en in Het Parool had ik een groot artikel over haar werk gelezen.
Ik dacht ik koop er twee, eentje voor de Amsterdamse kleinkinderen en eentje voor de Haagse. En ik dacht ook ik ga het eerst even zelf goed bekijken.
Ik appte de kinderen dat ze het boek niet moesten kopen, maar onze dochter had het net een half uur eerder al gekocht. Onze zoon nog net niet. Die stond op het punt.
Onze dochter kon het nog terugbrengen. Ondertussen ging ik in het zonnetje het boek bekijken en toen ik dat had gedaan, appte ik weer. Breng het maar niet terug, ik zal het geld overmaken, dan is het toch een cadeau van opa en oma en dan houd ik een exemplaar  lekker zelf.
Zo gezegd zo gedaan en ik ben superblij, want dat boek... dat boek is fantastisch. Charlotte Dematons heeft er drie jaar aan gewerkt  en dat zie je. Het is een boek zonder tekst.

Er zijn steeds twee bladzijdes naast elkaar en op die bladzijdes zie je van alles van een letter. Dit is de bladzijde van de letter B.
Nou moet je eens even een gokje doen: hoeveel dingen zie je op deze bladzijde met de letter B? Niet echt tellen, maar gewoon een ruime gok. Ik deed het ook,  en ik dacht  misschien wel vijfenzeventig.
De andere B-bladzijde erbij?

Nou, dan misschien wel honderdvijftig  letter B-dingen of zo.
Mis. Echt niet. Er hoort een app bij het boek en daar zie je welke woorden er echt staan op deze twee bladzijdes. Ik heb niet heel precies geteld, maar ik kwam toch al aan de driehonderd.
Het is echt ongelooflijk. In totaal tekende Dematons er drieduizend.
Er is zo veel te zien, te ontdekken.

Beetje dichterbij dan, kijk:

Zo geweldig mooi en zo fantasievol. Kijk nou naar die Bidsprinkhaan, op zijn Bidstoeltje en met de Bijbel ernaast. Bloembollen, Broodrooster, Boterham.
En een klein stukje van de tweede B-bladzijde:

En dat is dan nog maar één letter.
In het kranteninterview vertelde Dematons dat ze helemaal gelukkig werd als een pak pasta ook nog penne bleek te zijn. Drie in een.
Dematons vond ook nog eens dat de verschillende bladzijdes met elkaar verbonden moesten worden en dat deed ze door een letterdief op te voeren. Je ziet hem op de kaft. Die dief neemt op en van elke bladzijde iets mee in zijn rode rugzak en ook steeds een kledingstuk. Dat kledingstuk trekt hij ook echt aan. Op de laatste bladzij gaat de dief in zee en zie je al die kledingstukken, op volgorde aan een waslijn hangen.

Wat een boek. Ik kom hier woorden tekort hoor. Echt. Diep onder de indruk. Het boek kost 24,90 en het is iedere cent waard vind ik.

Wat ik tenslotte ook nog uit het interview haalde was dat Charlotte Dematons eerst, voor ze naar de Rietveld ging, een lerarenopleiding deed en daar vond men dat ze geen talent voor tekenen had!!!!!!!
Leuk hè en buitengewoon hoopgevend.