Wandelen

 Dinsdagmiddag gingen we wandelen. We hadden allebei absoluut geen zin. Maar dan ook echt helemaal niet. Maar ja, blijven bewegen, dat moet, ook als je geen zin hebt.  Dus we namen de fiets om naar een wandelplek te gaan.

Bovendien had ik me voorgenomen om nou eens mooie paddenstoelen te gaan zien. En het bosachtige park, naast het Markermeer gelegen, leek ons de aangewezen plek. 

Ik wil dan rode paddenstoelen met witte stippen. 

Nou, ik kan je vertellen, geen paddenstoel gezien.

Maar wel:

 

Ik hou ook eigenlijk helemaal niet van bos. Maar wel heel erg van water en ruim zicht. Dus we verlieten het park en liepen verder langs het water. 

En genoten. Het werd steeds warmer. De jassen konden uit, de zon ging volop schijnen en toen we de haven naderden, van een andere kant dan normaal, toen hadden we weer geluk: 

 

Dat schip ligt er niet altijd, maar nu wel en het was een prachtig gezicht. Ik denk vaak dat ik in een andere tijd had moeten leven. Nou, wie weet deed ik dat ook wel 

 

Even konden we ons in de Gouden Eeuw wanen. Heel even, want het schip is natuurlijk niet echt oud. Het is  wel naar 17e eeuws voorbeeld gebouwd. Je kunt er een zeiltocht op beleven. Als je dat zou willen.

Ik wil dat helemaal niet, en zeker niet op het IJsselmeer. Ik was ooit voor een feest een avond aan boord van een partyschip en hing de hele avond kotsmisselijk aan dek. En dan kan je er niet af hè.