Een nieuw raam

 

De kunstenaar Joost Swarte, kende ik een beetje. In de eerste plaats van de kaarten waarvan je er hier een paar ziet. Door die kaarten (die ik helaas allemaal heb verstuurd, dus deze zijn gepikt van het www),  raakte ik geïnteresseerd en bezochten we een tentoonstelling. Dat was het wel zo'n beetje. . 

Nu hoorden we dat er in de Oosterkerk in Hoorn, een gebouw uit 1616,  een nieuw raam was onthuld. En de ontwerper was... Joost Swarte. 

Vrijdag was de onthulling en zaterdag, nog net voor de lockdown, gingen we even kijken. 

Het gekke is, ik ben vaak in de Oosterkerk geweest. Ik heb er zelfs opgetreden met Broadway, meermaals. Ik zag er ook andere optredens en soms woonde ik er een lezing bij. In de Oosterkerk is vaak wat te doen. 

En al die keren zal ik de prachtige ramen in die kerk heus wel gezien hebben, maar het was niet zo dat ik achteraf een beschrijving had kunnen geven. Beetje rondkijken en de sfeer proeven, daar bleef het bij. Tot nu!

Pas nu heb ik gezien hoe mooi en hoe bijzonder die ramen zijn. Gevalletje 'Beter laat dan nooit' 

Nou, eerst maar eens dat nieuwe raam, van Joost Swarte.

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik het echt fantastisch vind, dat in zo'n oude kerk een modern raam geplaatst wordt. 

Alleen het idee al. Verleden en heden samen. En in de toekomst wordt dit nieuwe raam natuurlijk ook oud en verleden. Zo gaat het en zo hoort het ook. 

Het raam gaat over de geschiedenis van Hoorn. Van onder naar boven en steeds twee ruitjes boven elkaar, zie je daar steeds iets van. Laagjes. 

De onderste laag is echt oud. De dijk, agrarisch leven en visserij. 

Daarna werd de stad een bestuurlijk centrum in West-Friesland. De handel werd belangrijk. Je ziet denk ik een bestuurshamer, de weegschaal van Vrouwe Justitia en een lakenkoopman. Ook een gebouw uit die tijd. 

Ik heb nog te weinig tijd gehad om alles eens goed te bestuderen en te bedenken wat het allemaal voorstelt. 

Het liefst zou ik er op een stoel voor gaan zitten met pen en papier en kijken, plaatje voor plaatje. Of in een kerkbank natuurlijk.

Dat deed ik afgelopen zaterdag niet. Het werd al wat drukker en drukte mijd ik zoveel mogelijk. Maar het gáát er van komen. 

Er zijn ook films gemaakt over hoe het raam gemaakt is en door wie, dus de glazenier. Die films zijn in het museum te zien. Bij de buren van het museum, het pop-up museum Expoost,  ook en bovendien is daar een tentoonstelling van werk van Joost Swarte.  

Maar nu even niet... 

Het raam was een geschenk van een familie uit Hoorn, aan de Oosterkerk. Dat is toch iets prachtigs hè