De Burcht van Berlage

 

Ik gok dat iedereen wel eens van de architect Berlage heeft gehoord. 

En dat iedereen meteen denkt aan De Beurs van Berlage. Ik ook, ik ben er vaak binnen geweest ook, in die beurs

Maar heb je wel eens gehoord van De Burcht van Berlage? 

Ik niet, tot we laatst een uitje hadden voor de vrijwilligers van de Vereniging Hendrick de Keijser. Dat was erg leuk,  met een samenkomst in de Westerkerk en een lunch en een rondvaart en het eindigde in de Burcht van Berlage. 

Kijk, hier zie je het ontwerp, getekend. (Wikipedia) Nou, dat is niet een gebouw wat je makkelijk zou kunnen missen. Toch? 

Maar mij is dat gelukt hoor. En dan ook nog van je zelf vinden dat je goed kijkt... tssss. 

Het gebouw bevindt zich in de Henri Polakstraat in Amsterdam en het toeval wil dat we heel vaak in die straat zijn geweest. Wij komen er altijd door als we naar Artis gaan, als je de straat uitfietst of loopt zie je de ingang van Artis.  We hebben er onze fietsen wel eens geparkeerd, ik weet precies de minibieb in die straat te vinden en sommige huizen heb ik wel eens aandachtig bekeken. Maar die Burcht dus nog nooit. 

Zeg nou zelf dat is toch niet te missen? Maar wel dus en het was een heel groot gezelschap en velen herkenden het niet. Ook sommige Amsterdammers, waaronder mijn eigen Amsterdammer, hadden het gemist. Heel gek. 

Maar goed, nu zag ik het!  Het is ook interessant omdat het een vakbondsgebouw was. Van de Algemene Nederlandse Diamantbewerkersbond... 

Dat was de eerste moderne vakbond in Nederland. Opgericht onder andere door Henri Polak, die van de straatnaam. 

Een zeer grote entree zoals je ziet. En dat was allemaal mooi hoor, maar binnen... Wow, binnen weet je echt niet wat je ziet. 

Een prachtige, prachtige hal, heel groot en hoog. Echt indrukwekkend, met een schitterende lichtinval. En meteen al een heel bijzondere lampen, die kende ik dan weer wel, naar een ontwerp van Jan Eisenloeffel. 

1100 kilo zwaar en grappig om te weten tegenwoordig voorzien van ledverlichting. Je kunt meteen mooi zien hoe prachtig alles binnen is gedecoreerd. Zo licht allemaal en die lamp is echt de spil van de hal. 

We mochten ook nog in een van de zalen en daar werd het vakbondsverleden nog veel meer duidelijk door de muurschilderingen rondom van Rick Roland Holst. 

Het was te druk met vrijwilligers om alles en  goed te kunnen fotograferen, maar ik ben beslist van plan om nog eens terug te gaan. Het is geen openbaar gebouw, maar er worden wel rondleidingen gegeven en dat lijkt me interessant. Je kunt je daarvoor aanmelden.