Mijn schoen.
Een van de twee die mij jarenlang trouw heeft gediend. Minstens vier jaar.
De meeste van mijn jaarlijkse 2500 km, wandelde ik op deze schoenen.
Ze waren poepduur, maar als ik terugreken, vier jaar lang, bijna iedere dag minimaal 10.000 stappen is het een koopje geweest, toch?
De opvolgers, van hetzelfde merk, zijn ingelopen inmiddels. Dat duurt bij mij altijd erg lang. En dan heb ik nog een paar zwarte, passend in het museum, waar we in het zwart dienen te verschijnen.
Die zijn inmiddels ook wel enigszins ingelopen, maar een écht lange wandeling zou ik er nog niet op durven doen.
Deze gaan nog een tijdje mee in mijn rugtas als reserve op een lange wandeling en dan is het klaar. Want dat gat... ik ben bang dat daar niet veel meer aan te doen is, zelfs niet door:
Het is toch te toevallig dat ik dat gat 's morgens had ontdekt en dat ik vlak daarna in Groede, op dit bord stuitte, vind je niet? Toevallig en echt waar!
Shoes, yes. I wondered why it was so slippery. Like you I walk a lot - there was near to no profile left - and we talk NIKE here...
BeantwoordenVerwijderenTo being (maybe a tad too) active :-)
Jammer van de schoenen. Ik heb ook altijd reserveschoenen mee als ik nieuwe schoenen moet inlopen.
BeantwoordenVerwijderenIk had nog iets geks: ik kwam maandag eind van de middag van mijn werk en kwam een paar fietsers tegen. En over die vrouw dacht ik toen nog dat ze dezelfde fietshelm droeg als jij hebt. Nu las ik later dat jullie in Groede waren maar maandag alweer naar huis gingen. Ik wist niet dat jullie hier waren en het is gewoon stom toeval, maar ik heb dus wel aan je gedacht ;)
Dat is zeker toevallig, maar je was wel getriggerd natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je goede opvolgers hebt
BeantwoordenVerwijderenLeuk toeval! Erg is dat: afscheid nemen van lekkere schoenen.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn gewoon een paar trouwe kameraden van je geweest.
BeantwoordenVerwijderenZulke trouwe vrienden die je zeker niet zomaar weg. Veel loopplezier met je nieuwe schoenen.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader had ook zo'n bordje. Tot mijn 15e heb ik maatschoenen gedragen. Niet dat het echt geholpen heeft want nu zijn mijn voeten zo slecht dat ik weer orthopedische maatschoenen moet hebben
BeantwoordenVerwijderenheerlijk als je schoenen hebt die écht lekker lopen hé,
BeantwoordenVerwijderenik heb erg lastige voeten ( breed) en weinige zitten echt super..
Ja jammer he, nieuwe schoenen moet je weer een poosje aan wennen.
BeantwoordenVerwijderenHeel jammer, want ik weet hoe belangrijk het is, dat schoenen echt goed zitten. Maar ja.
BeantwoordenVerwijderenVroeger was dat onbelangrijk, weet je nog? De maat, die werd netjes bekeken. (Lengte en breedte van de voet). Maar verder moest je een nieuw paar maar gewoon inlopen, dat het aanvankelijk pijn deed hoorde erbij.
BeantwoordenVerwijderenHeel belangrijk hé, goede schoenen! En al die herinneringen die er aan kleven...
BeantwoordenVerwijderenJa, neem nog maar ff mee, voor alle zekerheid! Dat redden ze nog wel.
BeantwoordenVerwijderenDe schoenen waar ik de laatste tijd op wandel, daarvan heb ik nog zo'n paar besteld. Als reserve.
BeantwoordenVerwijderenMijn wandelschoenen zijn niet goedkoop maar dat mag, het zijn mijn belangrijkste schoenen.
BeantwoordenVerwijderenAltijd erg als je afscheid moet nemen van schoenen die lekker zitten.
BeantwoordenVerwijderenOh, dat is balen.
BeantwoordenVerwijderenIk wandel zoveel dat ik meestal wel aan drie paar per jaar zit. Maar ja, goede schoenen zijn belangrijk.