Bruhhe

 

Zondag waren de kinderen er nog, zij zouden 's avonds naar huis gaan. En ze bedachten dat ze in de middag naar Bruhhe wilden. 

Zie je, ze spraken het zelfs op z'n Zeeuws-Vlaams uit. Bruhhe. 

En we hadden geluk, 's morgens slecht weer, maar in Brugge 's middags prachtig.  Al dreigde er af en toe wat. 

Wij zijn ook van die types die er geen enkel probleem mee hebben om dingen vaker dan een keer te zien. We gooien vaak iets in de herhaling,  zeg maar. 

Ik denk dat we bijna iedere keer dat we in Groede waren, ook wel een dagje Brugge deden.

Deze keer ook. 

Onze schoonzoon wilde graag in de kerk het beeld bekijken van de Brugse Madonna. Dat deden we al eerder, maar hij en ik wilden nog een keer. 

Het is dan ook een zeer fraai beeld gemaakt tussen 1501 en 1504, door Michelangelo. 

En het is niet alleen fraai; het is ook bijzonder dat het daar in de OLV-kerk staat. 

Gekocht door Jean Mouscron, lid van een rijke Brugse familie voor 100 dukaten. Het was het eerste beeld van Michelangelo dat Italië verliet. 

Mouscron liet het plaatsen in een altaar in een zijbeuk van de kerk.

Hij liet meteen vastleggen dat het beeld daar nooit weg mocht, maar dat is niet gelukt. 

Napoleon kwam en roofde het voor zijn museum in Parijs. 

Na Waterloo kwam het weer terug in Brugge.

En het werd nóg een keer geroofd. Deze keer door Hitler. 

Vervolgens kwam terecht in de zoutmijnen van Altaussee, Oostenrijk  en daar werd het uiteindelijk gered door de Monuments Men. 

Enfin, het beeld kwam ook nu  terug in Brugge en sindsdien staat het daar weer prachtig te zijn in de kerk. 

Met die grote Jezus en de verdrietig kijkende Maria. Alsof ze al weet wat er gaat gebeuren. 

Het is marmer hè, wat een topprestatie om dat zo te bewerken. Moet je naar die plooien kijken! 

Je moet er tegenwoordig wel voor betalen om het te kunnen zien. 

Dat gedeelte van de kerk is afgezet en is zo een museum geworden. 

Het zal gerust een hoop opleveren voor het onderhoud van de kerk.