Totaal aantal pageviews

zaterdag 15 februari 2020

Afscheid

Op mijn school, was het gebruikelijk om voor een collega die de school ging verlaten, een afscheidsblad te maken. Al die bladen gingen dan in een map die je kreeg bij het afscheid.
 Ik heb heel wat bladen gemaakt in al die jaren dat ik er werkte. Ik denk dat er ieder jaar wel iemand stopte op onze school.

We hadden echt een prachtig afscheid, een paar collega's en ik, in 2011.
En ik kreeg een geweldig boek, waar ik me echt op had verheugd.

Voorin de map zit de toespraak van de directeur. Erg leuk om dat nog eens te lezen.
Ze refereert eventjes aan het feit dat ze, als ik dwars lag, dreigde me een kleutergroep te geven.
Ze refereert aan het feit dat we allebei geïnteresseerd waren in reizen en elkaar goed konden adviseren, behalve dat ene advies over een hotel in Barcelona. ( daar zaten bedwantsen, toen zij er een paar maanden na mij logeerde)
Ze wijst me ook nog even op verschillende fases van boosheid die ik doorliep in die jaren, van het binnenstormen in haar kantoor en smijten met de deur, tot tamelijk rustig zeggen dat ik het er niet mee eens was.

De tekst van het afscheidslied zit in het boek. Zo'n lied dat alle collega's voor jou zingen, vanaf het podium. Terwijl jij, ondanks de humor in het lied, je tranen zit weg te slikken.
Er zitten foto's in van het afscheid en de stukjes die opgevoerd werden. Van het afscheid van de kinderen, dat ook zeer speciaal was.
Maar vooral dus die bladen van al die collega's. Een stuk of zestig bladen.

Het mooiste blad vind ik dat van mijn dochter, die in dat jaar en een paar jaar daarvoor mijn collega was. 'Dag collega', schrijft ze erboven.


Er is het blad van mijn Zeeuwse collega, gedeeltelijk in het Zeeuws geschreven. Degene met wie ik in de keuken wel eens het Zeeuwse volkslied aanhief.
Een andere collega die vertelde over onze eerste kennismaking, waarbij hij dacht dat ik niet helemaal goed snik was. De collega voor wie ik, zoals hij zegt een voorbeeld ben geweest. De collega die iets voor me viltte op dat blad, de collega die...
Alle bladen zijn super, ik zou ze wel allemaal willen laten zien. Maar ik doe er nog  een, die hiernaast. Van een heel lieve collega.

Waarom nu dit verhaal Bettie, je bent al bijna tien jaar weg, toch?

Nou omdat ik vorige week uitgenodigd werd om bij het afscheid van een van mijn duo- maatjes op school te zijn.
En natuurlijk zal ook zij een boek krijgen met de meest fantastische afscheidsbladen. Ook eentje van mij.
Maar ik was hoewel ik veel van haar hou, totaal niet geïnspireerd, dus ik dacht laat ik eens in mijn boek kijken, dan kom ik misschien op een idee.
Dus ik pakte mijn boek en op datzelfde moment dacht ik: 'Da's niet goed. Het moet uit jezelf komen'.
Ik legde het boek terzijde en maakte een blad. Ineens wist ik weer wat en hoe ik het wilde. 
En pas daarna heb ik weer een mooi uurtje doorgebracht met mijn boek.



21 opmerkingen:

izerina zei

Wat een prachtige herinnering heb jij. Ik verdween via ziektewet en WAO van school. Van weinig collega's iets gehoord. Logisch,dat ik de leerlingen het meest heb gemist.

Bertiebo zei

Dat is echt naar, Izerina. Een pijnlijke plek. De kinderen heb ik niet gemist om de simpele reden dat ik de eerste jaren nog erg vak ben ingevallen. En ik ben nu nog steeds een dagje op school. Maar ik mis het wel om gewoon voor de klas te staan en te zien dat je ze kunt boeien

Judy zei

Wat mooi en waardevol, zo'n boek! Fijne herinneringen.

Lot zei

Dat is een mooie herinnering/
Net als Izerina ben ik geruisloos vertrokken na 25 jaar. De laatste 2 waren zo stressvol dat ik er helemaal klaar mee was.
Alleen met 5 ex collega's hebben we nog een eetclubje maar we deden dat al voor we er niet meer werkten

Miriam zei

Heel herkenbaar, ik heb ook erg veel van dit soort bladen gemaakt in de 33[!] jaar dat ik nu in het onderwijs werk. Soms kozen we trouwens ook voor een andere vorm, ter afwisseling ook leuk en waardevol. Het moet natuurlijk geen sleur worden: och, we maken weer een blad.

Maar ik werk in Amsterdam en de laatste jaren is het gewoon niet leuk meer hoeveel collega's er vertrekken. Gedurende het schooljaar '19-'20 al drie tot nu toe! Gelukkig hebben we het wel kunnen opvangen tot nu toe en natuurlijk gun je al die collega's hun vertrek naar een andere school of werkkring. Iedereen heeft zijn eigen reden, waarvan sommige redenen structureel zijn. Geen betaalbare fatsoenlijke woonruimte te krijgen in Amsterdam bijvoorbeeld (ik werk vlakbij het centrum).

En toch .... de kinderen zijn de klos. Ze vormen trouwens ook de motivatie om gewoon door te gaan en alsmaar in te vallen om de gaatjes te vullen. Het onderwijs blijft de moeite waard!

Sjoerd zei

Dat lijkt me heel leuk als je op deze wijze afscheid kan nemen.

mar zei

Hoi Bettie. Ik heb ook zo'n boek. Jouw blad met een klavertje vier zit hier ook in. Leuk idee om het weer eens te pakken.

Ageeth Mooij zei

Bij ons in de bibliotheek is/was het ook de gewoonte om een blad te vullen ter afscheid. Tijdens de reorganisatie (2016/2017) zijn er veel oudere collega's (vroegtijdig) vertrokken en werd het wel wat veel, die vellen! Er zijn veel nieuwe, jonge collega's gekomen en er is nog geen nieuw afscheid geweest. Leuk hoor Bertie, zo'n tastbare herinnering!

sjannesblog.com zei

Jarenlang maakten wij vroeger ook van die bladen. Het is zo leuk om zo'n boek te krijgen. Ik blader er ook nog wel eens in.

Floor zei

Heerlijk om zo'n mooi herinneringsboek weer eens door te lezen. Lief al die collega's die destijds de moeite hebben genomen om er iets moois van te maken.
Je was vroeger dus wel een opgewonden standje haha, met de jaren wordt een mens meestal wat rustiger :-)

biebkriebels zei

Leuke herinnering zo'n boek, je bouwt wat op met collega's, je ziet ze dagelijks en als je weg gaat is dat ineens over. In het begin is dat best moeilijk, maar ik heb het voordeel dat ik ze nog vaak tegenkom in de bibliotheek en een praatje kan maken.

KnutzEls zei

Leuk zo'n boek. Zelden nog andere collega's gesproken of gezien.

Nietzomaarzooo zei

Mooie herinneringen.

Marthy zei

Dit zijn mooie herinneringen, die koester je.

lien zei

Dit zijn de mooiste cadeaus! Ik heb er ook zo een, van mijn vorige baan!!

Anoniem zei

Dat is echt mooi om te krijgen. Er gaat niks boven een persoonlijk geschreven boodschap.

Mrs. T. zei

Prachtig zo'n boek. Bij mijn vorige werk kreeg ik een 'vriendenboekje' toen ik er 12½ in dienst was. Heb het nog, zo'n leuke herinnering.

Rianne zei

Ik heb iets soortgelijks gekregen bij mijn afscheid van Philips (vorige eeuw nog). Meestal ligt het te verstoffen, maar wanneer ik het oppak om afscheid van te nemen, stof ik het af en zet het terug. Te mooi om afscheid van te nemen.

schrijfselsvanmij zei

Leuke herinnering(en)

Ferrara zei

Ook hier staan twee van dergelijke boeken in de kast. Zo waardevol. Ik werkte zelf met veel plezier voor vertrekkende collega's aan zo'n afscheidscadeau.

Els04 zei

Ontroerend mooi!