Vorig jaar las ik het verhaal van Valentijn. Of liever van Valentinus. De héilige Valentinus.
Volgens een legende kwam er een jong stel bij bisschop Valentinus, met het verzoek hen te trouwen. De vrouw was christelijk, maar de man niet. Gemengde huwelijken waren niet toegestaan. Maar Valentinus dacht zélf na en vond de wetten onzin. Al waren ze dan uitgevaardigd door de Romeinse keizer.
'Daar doe ik niet aan mee', zal hij gedacht hebben en hij huwde het paar.
Was dat nou maar geheim gebleven. Maar er kwamen meer verzoeken en die honoreerde hij ook.
Dat kwam natuurlijk uit en Valentinus werd gevangen genomen en veroordeeld tot de doodstraf door onthoofding.
Nog net voor de onthoofding, zag Valentijn kans om de dochter van de gevangenbewaarder een bloem en een briefje toe te stoppen. 'Van je Valentijn' stond er op het briefje.
Die onthoofding vond plaats op 14 februari van het jaar 270.
Kijk en nu vind ik Valentijnsdag een stuk leuker. Want die Valentijn... dat was een held!
19 opmerkingen:
Nooit geweten.Maar ik heb er ook niets mee.
Wat een mooi verhaal, ik kende het niet.
Ik heb er niks mee maar nu ik het verhaal er achter ken, is het wel leuker. Maar het blijft een grote commerce met hopen rommelcadeautjes. En als ik aan onze grote afvalberg denk, vrees ik dat we daar toch dringend van af moeten. Al die plastiek rommel die je nu in de winkel vindt. Kunnen we niet gewoon iets lief doen voor mekaar op Valentijnsdag. Is toch zoveel meer waard?
Mooi verhaal achter Valentijnsdag. Dat wist ik vaag, maar niet precies. Leuk dat je het hebt uitgezocht voor ons.
Toen ik een paar jaar gescheiden was een man ontmoet en na 3 weken was het Valentijn en kreeg ik een bos bloemen gestuurd, mijn dochter (16) dacht eerst dat het voor haar was. Voor mij was het een hele grote verrassing en alhoewel het verder niets met hem geworden is is de herinnering aan die dag heel fijn.
wahahha, jaaaaa, nou is het een stuk leuker,
ik heb er ook niks mee, de winkels worden er niet rijker van, maar matters of the heart.... je weet... dát is mijn ding
Kreeg mijn 1e Valentijnskaart in 1971.
Maar die kwam dan ook van overzee. Later op de dag een enorme bos bloemen. Woonde in een groot huis waar allemaal kamers verhuurd werden. Voor mij bloemen? Ik die nog nooit van Valentijnsdag gehoord had! Van diezelfde Valentijn heb ik vandaag mijn 50e Valentijnskaart. Wou dat ik ze allemaal bewaard had.
Ik kende dit verhaal ook nog niet! Leuk om te lezen en te weten...
Wij doen niet aan Valentijnsdag, tè nuchtere man hier :)
Maar het geeft niet hoor.
Fijn weekend, groetjes v. Elizabeth
Ik kende het verhaal wel, maar ik heb dan ook wel wat met Valentijnsdag.
Wij vieren graag dingen en dus ook Valentijnsdag :-)
Goed om het verhaal erachter te lezen, maar ik vind het wel een akelig einde voor die Valentijn zeg...
Ik heb niets met Valentijnsdag. Overgewaaid fenomeen uit de VS, net als Halloween.
Ja echt een door de commercie doorgedreven gebeurtenis.
Het verhaal erachter is leuk, maar ik denk dat al die dingen ons door commercie opgedrongen worden. Ik zie me niet als bejaarde kaarten rondsturen naar mijn vrienden, ze zien me aankomen ha,ha!
Alweer wat geleerd vandaag, maar de enige die er nu beter van wordt is de winkelier...
Boeiend, we vieren dus een onthoofding ;)
Mooi verhaal, dank je voor het delen, ik kende het verhaal nog niet.
Dacht dat het te maken had dat je op iemand een oogje had, in het geheim ;)
Ik hoef geen cadeautjes met Valentijn, wel vind ik het leuk om gehaakte hartjes in het dorp te hangen, zodat mensen ze meenemen :)
Groetjes Anita
Weer wat geleerd. Dank je.
Leuk weetje
Onze oudste kleinzoon had wat voor zijn vriennetje gekocht. Dat vind ik leuk en laat het daar maar blijven, bij de jeugd.
Een reactie posten