Ramen lappen... ik heb er een hekel aan.
Maar ik heb wel graag schone ramen.
Ik bof, want ik heb een man die, zonder dat ik het vraag, de ramen lapt, zowel binnen als buiten. En dat doet hij behoorlijk goed.
Als ik het een heel enkele keer wel eens doe, ziet het er niet uit. Als hij het doet wel. Dus ik doe helemaal niet mijn best om er beter in te worden.
Nou hoe dan ook. Ik liep in Amsterdam en zag ineens een heleboel glazenwassers.
Het leek wel glazenwassersdag.
Deze zag ik bijvoorbeeld.
Het zou mijn werk niet zijn en dat van de mensen in deze huizen dus ook blijkbaar niet. Die laten het mooi doen.
Ik dacht terug aan dat huis waar ik als kind woonde.
Gisteren vertelde ik er iets over en ook over de mensen die het bewoonden. Waaronder het dienstmeisje Teunie.
Nou Teunie moest de ramen in dat huis lappen.
Hoge ramen waren dat natuurlijk.
En daarvoor gebruikte ze een glazenspuit.
Een glazenspuit, daar had ik al in jaren niet meer aan gedacht.
Tot ik een tijd geleden ontdekte dat er in 'mijn museum' gewoon eentje staat.
Toen wist ik het weer.
Kijk, zo ziet zo'n ding er uit.
Het apparaat werd in een emmer water geplaatst en dan moest er gepompt worden, ongeveer zoals je pompt met een fietspomp.
Dan spoot het water, uit de linkerbuis, hoog tegen het raam.
Met kracht.
De laatste rest water uit de emmer gooide Teunie dan zelf nog tegen het raam en ik was altijd bang dat ze de emmer zou meegooien.
Als alles goed nat was kon er gelapt worden. Teunie had ook een lange stok, net als de glazenwasser op de eerste foto.
Fascinerend vond ik het.
Ik was nog klein, maar ik vroeg altijd of ik mee naar buiten mocht en dan was het natuurlijk een hoogtepunt als ik zelf mocht pompen. Soms mocht dat.
Als ik in het museum in de zaal ben waar de glazenspuit staat, vraag ik wel eens aan gasten of ze het voorwerp herkennen.
Tot nu toe niemand getroffen die het wist!
Daarnet zat ik zo maar even te googelen en kwam terecht in het Regionaal Archief Dordrecht. Daar vond ik een foto van het huis van de oude dame. Het gedeelte waar wij woonden, staat er ook duidelijk op. Dat is dat schuin uitgebouwde gedeelte aan de zijkant links.
Het leuke van deze foto is, dat de tuin, rechts van het huis er nog op staat. Later, toen de oude dame was overleden, is die tuin volgebouwd. Je kunt denk ik ook goed zien hoe groot het huis was. Ik heb op zolder leren fietsen!
22 opmerkingen:
Bedankt voor de uitleg. Ik zou het ook niet geweten hebben en wist niet van het bestaan ervan af.
En ramen lappen moest zeer regelmatig gebeuren. Wat een karwei. Ik heb gelukkig een glazenwasser, want ramen lappen kan ik ook niet zo goed.
Ontzettend leuk, een glazenspuit! En wat een joekel van een huis! Heerlijk om daar op te groeien!
Ik kan mij jouw fascinatie voor het glazenwassen helemaal voorstellen. Wij keken vroeger als kinderen ook altijd toe als de glazenwasser met zijn lange ladders bezig was. En wie kan nou vertellen dat ie op zolder heeft leren fietsen? Mooi verhaal.
Ramen zemen is ook niet mijn favoriete bezigheid.
Daarom zeemt mijn man de ramen, ik doe weer andere dingen.
De glazenspuit ken ik wel,mijn oma deed er de ramen van de winkel van opa mee.
Wat ik ook vaak zie hier op het platteland is het gebruik van een soeplepel om vanuit een emmer water op de ramen te gooien en dat ben ik ook gaan doen en dat gaat prima
Rob doet meestal de ramen binnen en de glazenwasser doet bij ons de buitenkant. Best lekker hoor want we vinden het allebei een rotklus en de bovenkant, daar zou anders niks van terechtkomen. Of het dan ook streeploos is zal me worst wezen, als het maar gedaan is, hahaha.
Ja, die soeplepel, zo deed mijn oma het ook!
Prachtig pand en wat een ramen!!
wat een leuke herinneringen Bertie :-)
ja dat zal een groot huis zijn geweest als je op zolder kon fietsen
ramen lappen is ook niet mijn hobbie, ik heb gordijnen waar je niet meer doorheen kunt kijken scheelt een hoop ergernis :-)
Nog nooit gezien een glazenspuit! Wat leuk dat je die foto van het huis hebt gevonden, daar kon inderdaad nog wel een gezin bij in wonen.
Ja dat van de pollepel herken ik van mijn oma, maar die had ook niet zo’n hoge ramen.
Op zolder leren Fietsen, dat zullen er niet veel kunnen zeggen. Mooi al die herinneringen.
Wat fijn dat je zo'n oude foto vindt. Een statige woning!
Wat leuk dat je een foto van het huis kunt laten zien. Intrigerend hoor, die inwoning!
De ramen buitenom zemen vind ik leuk werk, omdat het niet uitmaakt wat er allemaal nat wordt.
We gebruiken water uit onze wasdroger om te zemen en krijgen geen strepen en vlekken van kalk, zo handig!
Hier had ik nog nooit van gehoord of gezien. Wat leuk dat het ook in je eigen museum staat. Je kunt de mensen dus heel goed uitleggen wat het is.
Hier ook een man die graag ramen zeemt, van binnen en van buiten. Hij doet het prima en als hij bezig is prijs ik hem de hemel in want ik heb er een hekel aan. Wat een schitterend huis om in op te groeien.
Wat een mooi pand waarin je bent opgegroeid. Jammer dat het nu ingebouwd is geraakt.
Ik heb ook een lieve man die voor mij de ramen lapt. Wat een enorm huis, lijkt haast een kasteel.
woww...wat een groot huis...op zolder fietsen!!
Ben wel al eens een paar keer een glazenspuit in een boedelinventaris tegen gekomen, zonder een hele concrete voorstelling van het voorwerp te maken. Erg leuk dus om er een foto van te zien! Heb even gezocht en de oudste vermelding die ik kon vinden kwam uit het begin van de 18e eeuw.
Wat een fijne nostalgische blogs over het huis en de woonomstandigheden waarin jij bent opgegroeid en leuk om met jou terug te gaan naar de zolder waar je leerde fietsen.
Herinneringen aan ramen wassen/spoelen met een pollepel heb ik ook. Mijn moeder deed het. In huize F. komt de glazenwasser en meneer F. doet binnen, want ik kan er domweg niet bij
Een reactie posten