Twee fresia's

Mijn ouders trouwden op 25 februari 1948.
Het was een koude dag, dat heeft mijn moeder (die een koukleum was, net als ik) vaak verteld.
'Nou ja', zei ze dan, ' Nou ja, het was dan wel ijskoud, maar de zon scheen!'.

Haar bruidsboeket bestond uit fresia's. Die heb je in wit en in geel, maar in haar boeket waren ze geel.
Ik kocht altijd ieder jaar een bosje fresia's op hun trouwdag. Ik was nog een kind toen ik daar mee begon en ik heb het altijd volgehouden.

En nu ineens wilde ik weer fresia's kopen, afgelopen dinsdag. Maar het is denk ik een ouderwetse bloem geworden of zo, want ik ben verschillende bloemenwinkels afgelopen, zonder veel succes. De oogst bestond uit twee fresia's:  een gele en een witte. Beetje miezerig, maar ja als ik eenmaal zoiets bedacht heb, dan moet het ook gebeuren, dus dan maar twee.

De reden dat ik er nu ineens aan dacht is dat ik bezig ben allerlei papieren en foto's uit te zoeken. Dat deed ik al eens eerder, maar nu zijn er toch weer dingen die ik eerst wilde bewaren en waarvan ik nu denk dat het toch wel weg kan. Voortschrijdend inzicht.
In de map die ik maakte voor de papieren en foto's van mijn moeder,  zitten bijvoorbeeld felicitaties die mijn ouders bij hun huwelijk kregen. En die gaan niet weg. Ik hoop dat hun achterkleinkinderen er ooit nog eens met veel plezier in zullen snuffelen.

Gelukstelegrammen werden er toen nog volop verstuurd. Door het Staatsbedrijf der PTT.
Familie en vrienden van mijn ouders zaten verspreid over het hele land. Niet iedereen was in de gelegenheid om het bruidspaar persoonlijk geluk te wensen. Soms vanwege 'den  snijdende wind' waardoor 'de tocht over het IJ' niet werd gemaakt. Soms omdat het allemaal hardwerkende mensen waren die niet zomaar vrij konden nemen.

Het allerleukst zijn de teksten zoals deze:
  
Aangenaam werd ik verrast met uw ondertrouwkaart en sluit gaarne mijn hartelijke gelukwensen in. Moge geluk en voorspoed uw toekomstige levenspad sieren. Levensernst heeft U door Uw werkkring voldoende meegemaakt om tegenslagen in het leven te overwinnen. Moogt ge er samen in slagen een "home" te vinden, waarin huwelijksgeluk en levensopvatting harmonisch samenvloeien. 

Of  :
Dat je nou toch weer zo gezond bent hè Wim. Een hele aanpak voor jullie, maar jullie zullen wel niet over een nacht ijs zijn gegaan. En dat jullie maar nooit spijt zullen krijgen van deze stap. Alleen vind ik het jammer dat jullie huwelijk niet bevestigd is in de kerk. Voor ons zou het geweest zijn: niet af. Het geeft toch steun hoor in het leven. Nou jongelui veel genoegen in de wittebroodsweken en dat er maar leuke donkere vd Griendjes tevoorschijn zullen komen. Wij doen het met rooitjes. Ook lief hoor.

Enfin ik had een leuke dag met het doorspitten van alles. Opgeschoten ben ik niet. Maar die twee fresia's,  die ruiken heerlijk!