De zon zien zakken

Het was echt te warm vorige week.
Ik kan er behoorlijk goed tegen hoor, mijn man ook.
Maar toch deden we 's middags niks. Ja, hangen.
's Avonds werden we wat actiever en  gingen we fietsen en dat was eigenlijk wel heel erg lekker.
'Zullen we naar het strand fietsen?, zei mijn man.
Meestal zien we 's zomers de zon wel een keer zakken in de zee.
Bijvoorbeeld op de langste dag.
Of als we een paar dagen in Groede waren. Dat vonden we altijd fijn.
Wachten tot je het bijna kon horen sissen.
Op de fiets naar het Egmondse strand, dat is goed te doen. Terug ook.
Maar terug na zonsondergang, voor een groot deel in het donker dus, dát vind ik niet prettig. Ik zie het ook niet zo best dan.
Dus we deden het niet.
Toch hebben we afgelopen week de zon zien zakken. Al was het niet in de zee.
We fietsten naar de Schermer molens.
Een lekker ritje.
Heel dicht bij de molens hadden we niet zo'n mooi uitzicht. Dus we trokken ons een beetje terug in de Eilandspolder om een mooi overzicht te hebben.
Het was er doodstil en bijna net zo mooi als aan het strand. Bijna...
Om 9.11 u was het gebeurd.
Het allerlaatste stuk naar huis fietsten we toch nog in het donker, maar dat was te doen.
En genoten hebben we zeker.