Niemand zeggen

 

Nou zeg, daar had ik even geluk. 

Op de een of andere manier was dit boek eventjes aan mijn aandacht ontsnapt. Ik wist dat er een nieuw deel van deze serie aankomt en ik zat te googelen wanneer dat dan zou zijn, toen ik dit deel zag en dacht: hè, die heb ik niet gelezen. En dat klopte. 

Ik zette hem ter plekke aan als luisterboek en heb het hele boek nu uitgeluisterd.

Ik ben groot fan van deze serie met inspecteur Helen Grace en dat is na dit deel nog erger geworden. Superspannend. 

De plot zit altijd zo goed in elkaar, alles klopt en toch is het niet heel ingewikkeld met allerlei extra verhaaltjes

Bovendien heb ik na tien delen het gevoel dat ik Helen persoonlijk ken, dat ik met haar zou kunnen praten als ik haar tegenkwam. Ja, ik ben ook groot fan van Helen. 

Het verhaal: daar kan ik eigenlijk niet veel over vertellen. Er zijn diverse moorden gepleegd en Helen vermoedt een verband. Maar het duurt een tijdje voor ze dat verband ook echt ziet en haar meerderen in rang worden ongeduldig en Jospeh Hudson, de collega met wie ze een tijdje een relatie had, wordt heel erg lastig. Dan nog problemen met haar vrienden binnen haar afdeling en natuurlijk maakt Emilia Granitia, een valse persmuskiet,  het haar ook moeilijk.

Enfin....het is de zoveelste aanrader van M.J. Arlidge. (maar wel in de juiste volgorde lezen)