Claudia en David (van Rose Franken)

Altijd als ik me niet zo goed voel of heel moe ben of anderszins niet zo oké, grijp ik terug op bepaalde boeken. Lievelingsboeken zou je kunnen zeggen.
Dat zijn vaak kinderboeken. Maar er zijn ook boeken voor volwassenen die ik steeds herlees.
In ieder geval boeken die niet al te ingewikkeld zijn en die meestal goed aflopen. Boeken die me niet vervelen en waarmee ik lekker in slaap val . Als ik ze dan weer gelezen heb, kan het gerust een paar jaar duren voor ik ze weer lees, maar ze kómen terug.
Zo'n boek is bijvoorbeeld Claudia van Rose Franken (1895-1988) . Het is eigenlijk een serie van acht boeken en op dit moment herlees ik ze alle acht.

Het is een vrij bekende serie, uitgegeven in veel verschillende landen, maar zo Amerikaans als wat.
Rose Franken schreef het eerste deel in 1939.
Claudia is dan 18 en net getrouwd met David Naughton, die ergens in de twintig is. Hij is een jonge architect, hij doet het goed en zij had eigenlijk aan het toneel gewild, maar ja daar kwam David voorbij en het kwam er niet meer van.
Ze krijgen een zoontje, Bobby, gaan op het platteland wonen in een oude boerderij, krijgen hulp van Bertha en Fritz en Claudia's moeder sterft.
Dat is deel 1.
Ze verhuizen weer terug naar New York, hebben een hekel aan de elitaire kringen in die dagen, krijgen nog een zoontje, Bobby krijgt een ongeluk, David moet overseas in de oorlog, er valt weinig te architecten, David wordt ziek.
Kortom, ze hebben te maken met voor- en tegenspoed.
Maar uiteindelijk zijn ze samen heel erg sterk en gelukkig.
En dat dus acht delen lang. 

Ik weet het, het klinkt tamelijk belachelijk.
Maar de boeken zijn goed geschreven, je zou totaal niet zeggen dat ze al zo oud zijn.
Er zit humor in, vooral in de manier waarop Claudia en David met elkaar omgaan en wars zijn van wat de omgeving vindt en doet. En bovenal: ze houden van elkaar en van hun kinderen.

Ik zit nu in deel 2. Claudia is dan met David in California voor zijn werk. Ze  is gewend om tamelijk zuinig te leven, maar David moet wel wat netwerken en dus heeft Claudia nieuwe kleren nodig. Ze is een groentje en gaat naar een kledingzaak die haar wordt aangeraden door een rijke kennis. Daar vindt ze een rose jurk voor slechts 7,95 en hoewel ze de jurk niet eens zo geweldig vindt, koopt ze hem toch. Ze oogst alom bewondering, tot iemand zegt dat iederéén die jurk wel had gewild, maar dat niemand het zich kon permitteren. Dan blijkt de jurk niet 7,95 maar 795 te kosten.
Dat is dan een grappig stukje, maar er zijn ook heel ontroerende momenten. 

Tja, de Claudiaserie, ik vind het troost/oppep/relaxboeken. Heerlijk.
En ik ben Rose Franken zeer erkentelijk.

Hebben jullie ook zo'n boek dat terugkomt, telkens weer?