Kunst?!

Het was zowel letterlijk als figuurlijk een stormachtige oppasdag gisteren. Des te opmerkelijker hoe geconcentreerd mijn oudste kleindochter aan een tekening zat te werken. Op haar eigen initiatief.

Ik zat naast haar aan tafel en zo kon ze meteen vertellen wat ze maakte.

'Ik doe het op groen papier, oma, want dat is jouw lievelingskleur, toch oma?
En ik maak een huisje voor mij en ook eentje voor jou. Daar gaan we in wonen.
Zie je dat ik ook een deur maak?  Die voor jou is natuurlijk groen. En er zit ook een brievenbus in.
Ik teken ook de zon. En hartjes voor jou.
En ik weet dat wolken wit zijn, maar ik heb geen wit, dus ik doe ze maar anders'

Wat een ontwikkeling toch hè. Zo leuk om te zien en te volgen. Anna is nu 4 jaar en 5 maanden. Ik vind het kunst en je  begrijpt dat deze tekening een ereplaatsje krijgt. 

Ondertussen was de tweeling ook nog steeds aan het tekenen, zittend in de kinderstoel aan tafel. Hun moeder plakt dan een vel papier op tafel vast, met plakband en zet er een klein bakje vetkrijtjes naast.
En daar gaan ze hoor, met ernstige smoeltjes druk aan het werk. Nog niet eens anderhalf jaar oud.
De tafel kan wel een stootje hebben, dat zeg ik er bij.
Ik maakte er een eind aan toen ik even dacht dat Jet bloedde.
Gelukkig bleek dat  niet zo te zijn. Jet had gewoon even willen proeven hoe rood vetkrijt smaakt.