Gisteren

Allereerst heel hartelijk dank voor alle felicitaties. Superleuk!

En wat gingen we nou doen? Zal ik vertellen.
Ik kon zoals gewoonlijk niet kiezen. Tot gistermorgen was het nog volstrekt onduidelijk wat we gingen doen. Dordrecht, Utrecht, Zwolle?
Nou het werd uiteindelijk Urk. Daarover morgen meer.
Maar eerst natuurlijk Amsterdam.
Want een mens kan best veel doen op een dag. Auto in Noord en verder per fiets.
Eerst de Noordermarkt en toen door naar het Joods Historisch. Daar was een tentoonstelling die we wilden zien: The Jewish Jukebox.

Vinyl is hot lees ik.
De oude, vertrouwde elpee wordt door muziekliefhebbers steeds vaker gekocht. En wij, nou ja mijn man vooral, draaien ook onze oude platen weer.
De uitvinder was Emile Berliner. Hij vroeg octrooi aan voor de grammofoonplaat in 1887. Ook voor de grammofoon. De eerste platen waren gemaakt van hard rubber. Later werd dat een mengsel van gemalen leisteen, katoen, roet en schellak.
Berliner richtte de Gramophone Company op en daar hoorde een logo bij. Dat werd 'His Master's Voice',  een van de bekendste logo's ooit.

Het hondje op het logo heet Nipper en was de overleden hond van de broer van de schilder.  Francis Barraud.
Dat wist  ik allemaal niet, vond het leuk om te zien.
En verder zagen we muren vol platenhoezen en kon je aan een soort toonbank, zoals je vroeger in platenzaken zag, muziek luisteren. Van joodse muzikanten

Het was een aardige tentoonstelling. Niet om speciaal voor naar het Joods Historisch te gaan. Maar als je nou toch in de buurt bent, dan is het wel leuk.
Wij hadden nog een andere reden om te gaan, namelijk de boterkoek. Gemberboterkoek. Die is onovertroffen daar, heerlijk.
En ik was tenslotte jarig. Ik denk niet dat het erg gezond was, zeker niet  voor iemand zoals ik, die dringend moet gaan lijnen.
Ik durf niet eens te denken aan de hoeveelheid calorieën. Maar we konden de lunch overslaan. Dat scheelt, toch?