zaterdag 19 augustus 2017

Over een reis naar Parijs en een plakboek


Op de middelbare school, in de vijfde klas, hadden we DE GROTE REIS. Die ging in ons geval naar Parijs.
Het was iets waar ik me al jaren op had verheugd. En het was ook echt super leuk, ik heb er zeer goede herinneringen aan.
Ik vond in een oud plakboek het programma van die reis. Je ziet het hierboven.
Het plakboek op zich is trouwens ook erg leuk om te zien

Met een paar persoonlijke aantekeningen erbij is het super om weer te zien. 
Ik lees naar welke film we gingen, in de Cinémateque en dat ik Ricard (een anijsachtig drankje) heel smerig vond: bocht.
Dat ik blijkbaar verdwaald was in het Louvre en dat we naar iets gingen waar ik geen enkele herinnering aan heb, Palais de la Découverte en dat we daar blijkbaar op knopjes mochten drukken.
Natuurlijk zagen we la Tour Eiffel en de Notre Dame en zo en dat heeft vast indruk gemaakt op mij, als beginnende reiziger.
Maar wat ik me nog echt herinner, is een bezoek aan het theater Bobino, waar we een optreden bijwoonden van de zanger Hugues Aufray. Volgens mijn aantekening zat ik op de jas van JW zodat ik wat kon zien.
Ik moet lachen om mijn slotaantekening bij  de terugkeer in Nederland:  'Vous voyez la bas toute la famille Verdonk'.
Monsieur Verdonk was onze leraar Frans en blijkbaar was zijn familie aanwezig om hem in te halen.
Bijna vijftig jaar geleden dit. Niet te geloven.

Ik denk er nog wel eens aan terug,  als ik lees over de reizen die tegenwoordig op scholen worden gemaakt. He-le-maal naar New York bijvoorbeeld.
De keuzes die die kinderen tegenwoordig moeten maken.
Wij hadden niks te kiezen. Het was Parijs en anders niet en dat was geweldig.
En dan de ouders die toch flinke bedragen zullen moeten ophoesten.
Bij onze eigen kinderen viel het nogal mee. Eigenlijk weet ik niet eens meer waar zij naar toe gingen. Wel dat ze in Gym 2 naar Xanten gingen. Vanwege de Romeinse overblijfselen aldaar.
Altijd heb ik gedacht dat Xanten vlakbij Keulen lag en dat ik daar zelf ook nog eens naar toe wilde. Jarenlang!

En nu... ik bén in  Keulen en Xanten ligt helemaal niet in de buurt. Foutje.
Moet ik gewoon nog eens!

16 opmerkingen:

  1. Prachtig plakboek. En wat leuk dat je het bewaard hebt. Wij gingen op de opleiding
    ( voor kleuterleidster) naar Berlijn. 45 jaar geleden. Ik vind het nog steeds stoer van de schoolleiding dat zij zo' n reis organiseerde.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja op de PA gingen wij ook naar Berlijn. Er waren wel leraren mee maar een paar klasgenoten hadden het zelf georganiseerd.

      Verwijderen
  2. Xanten deden onze jongens ook in 2 gym en later naar Rome, in de 5e klas. Voor mij, 4jaar MULO, was Baarn het eindpunt. En geen plakboek helaas.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moest het even opzoeken hoor, Xanten, topo en moi, geen goed combi. Misschien kun je er op de terugweg langs... ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wij gingen in het vijfde jaar met boot en trein naar Londen, in het zesde jaar met de trein naar Wenen. Een hele dag reizen was dit toen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Helaas zijn wij met school helemaal nergens naartoe geweest. Dus ook geen herinneringen daaraan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wij konden kiezen tussen Parijs en London en ik ging naar Parijs, want wie wil er nu naar London...
    Ik vond Parijs erg mooi maar wilde het jaar erop er niet nog een keer naar toe, dat vond ik zonde van mijn geld (ik moest het zelf betalen).
    Mijn klasgenoten gingen dat jaar naar London en drongen erg aan dat ik ook mee zou gaan.
    Ik wilde wel graag een musical zien, dus ben in dan toch maar meegegaan, je kent de rest: ik werd verliefd op London en dat is nooit meer over gegaan :-)
    Leuk dat je het plakboek nog hebt.
    Veel plezier nog in Keulen en op de terugweg gewoon even langs Xanten, tenminste als jullie met de auto zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Net voordat ik in de vierde klas van de middelbare school kwam, werden de schoolreizen afgeschaft. Met school ben ik dus helaas nergens geweest. Vond ik zooo jammer!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bij ons was het Amsterdam of Terschelling.
    Bij mijn zonen was er keuze voor Parijs en Londen, maar er wil niemand meer naar Parijs. Veel kinderen zijn er al eens met hun ouders geweest.
    Heerlijk jeugdsentiment laat je zien, mooi tijdsbeeld ook de kaft van je plakboek.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Xanten is een gezellig stadje, niet overdreven ver van Venlo. Toevallig dit voorjaar nog naartoe geweest. Wij wonen tamelijk dichtbij.

    Op de lagere school ging ik naar Arnhem en Appelscha, op middelbare school gingen wij in ieder geval op schoolkamp naar de Veluwe, de rest weet ik niet meer, en op het MEAO konden we naar Berlijn (nog in de toestand zoals het achtergebleven was in mei 1945, erg indrukwekkend) en Moskou. Dit laatste heb ik niet gedaan, want ik had het geld liever. Dom, dom, natuurlijk!
    Van mijn zoon weet ik dat hij op het gymnasium in ieder geval naar Rome en Pompeii ging. Onder leiding van een leraar klassieke talen. Volgens mij doen ze dat op die school nog steeds. Ik vind het er wel bij horen, maar het is niet goedkoop.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Prachtig Bettie! Ik wou dat ik nog zo'n aandenken had... aan mijn weekje schoolreis naar Parijs in 1979 of 1980... in ieder geval bewaar ik ook mooie herinneringen. Net als jij. Het jaar daarop gingen we ook een schoolweek weg naar Tara!!! Amsterdam, Den Haag, Rotterdam...! Ook leuk, maar vooral Parijs overtrof de verwachtingen destijds. Fijn om dit ook hier bij jou te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Jammer, geen schoolreisjes in mijn tijd. Had het leuk gevonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wij gingen eens naar Londen en naar Italië, wou dat ik daar ook een plakboek van had...

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oh Bertie, wat een jeugdsentiment! Ik herinner me van Parijs dat we de slappe lach kregen in het planetarium, met JW V. En van Hugues Aufray heb ik nog 2 LP's. Ik ga mijn foto-album eens opzoeken. En de nachtpon die ik toen kocht voor de reis heb ik bewaard, uit nostalgie! En ik weet ook nog dat we, toen er een man met baguette en alpino voorbijliep, zeiden: wat een leuke Parijzenaar, waarop hij zich omdraaide en zei: ja hè!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We hadden ALTIJD de slappe lach. Maar die nachtpon herinner ik me niet. En die Parijzenaar ook niet

      Verwijderen
    2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen