Bijna klaar hoor, met mijn London verhalen.Alleen nog even dat we naar een musical gingen. Dat is bijna verplicht in London. En hoewel ze altijd allemaal perfect zijn, is het natuurlijk toch een beetje een gok.
Geen recensies gelezen, gewoon afgaan op de titel. Mijn man zoekt dat uit en regelt het en deze was geweldig: &Juliet.
Een geestig verhaal: de vrouw van Shakespeare vindt het droevige einde van Romeo & Juliet maar niks en verandert het hele stuk.
Dat is kort door de bocht hoor, maar de musical zal hier waarschijnlijk niet komen dus ik ga er niet veel over zeggen. Alleen dat-ie super was. Het publiek (stampvolle zaal) juichte en genoot. Wij ook. Na afloop was er nog heel wat werk voor de mensen van het theater zoals je ziet.
Verder wandelden we veel, zagen veel, reisden met de bus, maar vooral met de metro:
Kortom... het was weer heerlijk. Echt heerlijk!
Terwijl ik bezig ben met deze stukkies, moet ik op de een of andere manier steeds terug denken aan mijn eerste keer in London.
Ik ben er met mijn moeder geweest, met mijn man natuurlijk die er toen werkte, met de kinderen en met mijn dochter.
Maar de allereerste keer was ik er met drie vriendinnen. Met Sanny, met Laura en met Hanneke.
We waren op een liftvakantie in Engeland. Rugzak mee, tentje mee en liften maar. In tweetallen. Het was een geweldige vakantie.
De Engelsen brachten ons bijna overal waar we wilden zijn. We waren nog niet veel buitenland gewend, dus het maakte indruk allemaal.
We eindigden die vakantie in London. Geen van ons was er eerder geweest en we vonden het fantastisch. Toen al.
Ik was jarig in London dat jaar. Ik denk dat ik twintig werd.
Van de vriendinnen kreeg ik een plaatje. Een grammofoonplaatje, bedoel ik.
Dat plaatje heb ik nog en het is nog steeds draaibaar. Nu, zo'n vijftig jaar later.
Het is DE herinnering aan die vakantie en aan mijn eerste keer in London.
Maar ik dacht er niet vaak aan.
Tot een paar weken geleden El van Happy Earl Grey het lied met de tekst, op haar blog plaatste.
Wow, daar was dat lied ineens weer. Ik kon het bijna woordelijk meezingen. En deed dat ook, een keer of tig.
Weet je wat... ik laat het hier gewoon nog even horen en dan is deze keer London voldoende besproken.
Hier is Greyhound, met Black & White:
19 opmerkingen:
Kan niet genoeg krijgen van je London verhalen!
Mijn eerste keer was met een jongerenreis toen ik zestien was.
Prachtig nummer. Ook voor mij heel ver terug in de tijd, maar kon het nog steeds meezingen. Heerlijk hè, om zo verliefd te zijn op een stad.
Mijn eerste en enige keer Londen was met een tandem met de metro van oost naar west, toen ik 20 was. De rest van Engeland bleef meer trekken dan Londen. We zijn er dus nog nooit echt geweest. Maar we zeggen al jaren, dat we er eens naar toe moeten en als ik je verhalen zo lees, moeten we dat toch eens snel gaan doen.
een erg leuk liedje, ik kan het ook nog zo meezingen :-) het blijft lekker hangen :-)
Ha Bertiebo,
de eerste keer met vriendinnen naar Londen.
Dat is nog eens een leuke herinnering!
Lekker liedje... ik zit het mee te zingen.
Groetjes, Marlou
.
Ik was al benieuwd naar welke musical jullie zouden gaan, dus leuk om te lezen.
Mijn eerste keer naar London was met school. Het jaar daarvoor waren we naar Parijs geweest en ik wilde helemaal niet mee naar London, daar leek me niets aan en na Parijs kon het toch niet mooier zijn.
Vriendinnen zijn heel lang bezig geweest om me over te halen om toch mee te gaan en uiteindelijk heb ik dat toch gedaan voor de gezelligheid.
En toen was ik helemaal verliefd op die stad en dat is nooit meer over gegaan :-)
Ja dat liedje ken ik ook nog, die tijd zit goed in ons geheugen. Ik ben toen is zestien was met een school uitwisseling naar Engeland geweest. Je kon kiezen tussen Londen of Liverpool. Het was de tijd van de Beatles dus is ging natuurlijk naar Liverpool! In de Cavern geweest, langs het huis van Paul Mc Cartney gelopen. Later ben ik wel een paar keer naar Londen geweest, onze huwelijksreis en hebben er zelfs een vakantie met de kinderen gedaan toen ze nog klein waren in een B&B. Ze vonden het geweldig, met de underground en in een dubbeldekker.
Mijn eerste keer was een bezoek aan mijn zusje! Zij woonde en werkte daar een aantal jaren en ik was toen net zwanger van onze oudste. Het is dus bijna 22 jaar geleden en ik 'moet' maar weer eens gaan ;-)
Heerlijke song. En nog steeds aktueel.
Eerste keer Londen, begin jaren 80. Net maand getrouwd, naar de halfzus van mijn man in Noord-Londen op bezoek. Weinig van Londen zelf gezien toen. Herinner me alleen nog maar dat zij erg lief was en vond dat mijn man niet zoveel kritiek op me moest hebben, haar man werkte bij een grote internationale firma. Met de boot via Zeebrugge en dan de bus naar Londen.
Jemig; vage herinneringen van die eerste keer. Later met mijn kinderen een paar keer geweest, want mijn broer woonde er in de buurt. Heerlijke stad. En met diezelfde broer nog veel later naar het theater, the Palladium geweest naar de Schotse komiek Billy Connolly.
Ja ik ken het ook en die kleding uit die tijd, nostalgie van de bovenste plank !
Bij de eerste tonen wist ik al wat het ging worden, super...
En over London gesproken, bedankt voor je leuke kerstkaart.
De komende tijd zit London er niet in, want we gaan eerst drie maanden naar Parijs.
Ha daar is ie weer. Ik heb hem 'grijs' gedraaid op mijn pick-upje waarvan het deksel de luidspreker was.
Kan me voorstellen dat dat lied mooie herinneringen oproept aan een super vakantie met 2 vriendinnen.
Fijn dat je nog steeds van Londen houdt. Ben er nog nooit geweest.
Leuk zoals jij van Londen kan genieten. Ben er er een paar keer geweest, de eerste keer met al mijn zussen en moeder, heel speciaal.
Oh wat heerlijk, die herinneringen!!!
Voor mijn is het al 41 jaar geleden. Zwanger 4 maanden en met schoonouders naar de Hondententoonstelling De Cruft die toen nog in mooi gebouw in Londen was. Bij Harrods mocht ik van mijn schoonvader iets voor de baby uitzoeken, werd een mooi wit sloppakje met vestje van iets kant gehaakts.
Dank je voor je Londen-verhalen. Ik was er best vaak, ook omdat mijn dochter er al op jonge leeftijd vaak heen moest voor werk en ik/wij dan mee gingen. Maar nu is het alweer een aantal jaren geleden. En door jouw verhalen én omdat we de Crown kijken nu, krijg ik weer heel veel zin om naar Londen en de rest van het land te gaan.
Fijne dag nog!
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, die ken ik nog!!!
Een reactie posten