Ja, het is een wereldberoemde schilder en we waren toch aan de wandel met onze kleinzoon.
Maar, het is erg om te zeggen, ik vond er niet veel aan.
De ene waterlelie na de andere.
Het was buitensporig druk toen wij er waren. En ik hoorde echt ooohs en aaahs om me heen.
Maar ik zie het dus niet. Dat wil zeggen ik zie niet wat de man zo beroemd heeft gemaakt. Ik zie niet iets fantastisch.
Het is niet dat ik me vol afkeer afwend, helemaal niet. Dit schilderij op de foto is best mooi.
Best mooi, maar meer ook niet in mijn ogen.
Ik heb dat wel vaker, dat iedereen iets prachtig vind en ik niet. Met films heb ik het ook nog al eens. En met boeken. Heel raar vind ik het.
Ik weet natuurlijk heus wel dat smaken verschillen en dat iedereen zijn eigen voorkeur heeft. Toch krijg ik dan het gevoel dat ik behoorlijk stom ben, dat ik het niet zie. Dat het aan mij ligt.
Mijn kleinzoon, de Haginees, was er al eerder bij de waterlelies geweest, maar dat wist ik niet, anders waren we niet eens naar binnen gegaan.
Toen ik vroeg hoe hij het vond zei hij: 'Het zijn veel waterlelies hè oma, ik heb nou genoeg gezien'.
21 opmerkingen:
Misschien zijn de waterlelies in de Efteling iets beter voor jullie beiden?
Ik hou erg van de Efteling. De Indische waterlelies sla ik nooit over. Mijn kleinzoon is er nog nooit geweest. Maar daar ga ik volgend jaar verandering in brengen. Overigens is het Kunstmuseum met de Wonderkamers heel geschikt voor kinderen hoor. Onze kleinzoon woont er dicht bij en is er al vaak geweest. Gevolg is dat hij er graag naar toe gaat en zelf bepaalt of hij het leuk vindt.
Heerlijk:zo jong en dan al vaak in een museum. En tja, dan worden veel waterlelies wel heel veel waterlelies.
Kinderen en dronken mensen spreken de waarheid zeggen ze, hahaha.
Ik herken het wel hoor, zó overschat die beroemde schilders ;P Nee zonder gekheid, ik zie ook lang niet altijd wat een ander blijkbaar wel ziet.
Dat is een kwestie van smaak, en daarover..... Net als met muziek, waar de een weg van is vindt de ander niet om aan te horen.
Ja, grappig dat jouw kleinzoon het wel durfde te zeggen. En het is kennelijk not done om kunst niet zo kunstig te vinden. Of erger; je niet geraakt te voelen erdoor.
Je hebt in ieder geval je eigen smaak en laat je niet beinvloeden door de grote massa. Dat is al iets om te koesteren vind ik. Kleinzoon is wijs. Zit in de familie denk ik.
Dat heb ik met van Gogh bijvoorbeeld.
Ik vind de schilderijen van Monet erg rustgevend en de kleuren prachtig.
Ik denk trouwens vaak dat een heel hoop mensen toneel spelen hoor en zeggen dat ze iets prachtigs vinden omdat iedereen dat zegt.
Ik sta graag voor een schilderij en let dan op wat ik voel.
Het zal mij dan een zorg zijn wie het gemaakt heeft.
maar bij van Gogh voel ik mij altijd in de maling genomen.
Ik kan me dat wel voorstellen. Ik vind iets mooi of niet, welke kunstenaar er dan aan vast zit vind ik niet eens belangrijk. Mooi aan de oude meesters vind ik het tijdsbeeld wat vaak wordt weergegeven.
Ik heb nog nooit werk van Monet gezien dus kan er geen oordeel over vellen. Ik zou wel graag zijn tuinen eens willen zien.
Jeetje en ik zou er zo graag heen en het komt er niet van. Nou ja tisnieanders.
Ik vond je blogje wel leuk hoor. Hihihi.
Tja of je iets wel of niet mooi vindt blijft toch altijd een kwestie van smaak. Wereldberoemde schilder of niet.
Heerlijk eerlijk, ik hou ervan! Zijn werk bekoort mij ook niet, zo zoet. Net zoals Marthy zou ik de tuinen graag zien!
Wat een eerlijkheid, Bertie. Prima toch. Smaken verschillen. Zo herinner ik me de Sixtijnse kapel als teveel van het goede. Het blijkt vloeken in de kerk als je dat eerlijk durft te zeggen
En jullie bezoeken met de kleinzoon zo jong als hij was, heeft zijn vruchten wel afgeworpen. Fantastisch vind ik het.
Ik vond vooral de laatste zaal erg mooi, maar in het begin zag je dat het allemaal probeersels waren, nog niet helemaal af, leek het.
Hahaha, heerlijk zo'n antwoord van kleinzoon. En smaken verschillen, dat mag toch?
Ik loop wel eens door een museum en hoor ooh's en aah's denk dan waarom?
Ik herken het dus wel.
Ik vraag mij dan vaak ook af of wanneer er op het bordje onder het schilderij bijvoorbeeld mijn naam had gestaan in plaats van die van een beroemd schilder, of ik dezelfde bewondering zou horen. ;-) Ik vermoed zomaar van niet.
smaken verschillen
het zou eentonig zijn, moest het anders zijn
groeten
Zelf vind ik het prachtig, maar net wat je zegt, het moeten er ook niet teveel achter elkaar worden.
Inderdaad smaken verschillen en jij hebt gewoon niet zo'n gemiddelde smaak, maar dat is prima toch?
Ik herken het wel, er zijn ook veel dingen die vreselijk opgehemeld worden (films, of andere kunst) en dan denk ik ook: mwah, ik zie het niet.
Maar Monet vind ik wel heel mooi. Maar al die waterlelies kan ook te veel van het goede worden, denk ik.
In het Musee d'Orsay in Parijs hangen nog veel meer waterlelies. Wat de tuin van Monet betreft (Giverny, niet ver van Parijs), het massa toerisme die de tuin trekt bedierf het helemaal voor mij. Rust was er niet te vinden. Er is een grote parkeerplaats, daarop staan tourbussen te ronken om de airconditioning gaande te houden en die kun je in de tuin horen en ruiken.
Maar ja, het was uiteindelijk Juli en wij waren er ook met een auto gekomen.
hihihi!
Een reactie posten