Notaris

Ik deed het overhemd van mijn man in de was.
In de loop van ruim veertig jaar huwelijk, heb ik geleerd om alle zakken altijd even te checken.
Overhemden, broeken, alles. Ervaring...
Bovendien ben ik best een aardige echtgenote, dus ik deed dat.

Viste ik dit kaartje uit dat borstzakje van het overhemd.
Nou? Wat moest ik daar van denken?
Onze zaken zijn voor zo ver ik weet geregeld. Op dit moment in ons leven zou ik niet kunnen verzinnen waar wij een notaris voor nodig zouden kunnen hebben.
Notaris & Juristen staat er op. Een jurist dan? Nee,  kon ik ook niet van bedenken wat die voor ons zou kunnen betekenen.
Dus?
Nou hebben wij wel eens ruzie en op het hoogtepunt van zo'n ruzie roept een van ons altijd: 'Zal ik dan maar een notaris bellen' of 'Blijf jij hier wonen, of ik?'
Maar ik kon me helemaal niet herinneren wanneer we mot hadden.
Zou mijn geliefde toch een echtscheiding overwegen?
Toevallig hoorde ik de laatste tijd twee keer een verhaal van mensen van onze leeftijd, die na een lang huwelijk toch uit elkaar zijn gegaan. Waar ik dan stomverbaasd over ben.
Maar zo gek is dat dus niet.

Enfin, op weg naar beneden om maar eens even te horen hoe of wat, draaide ik het kaartje om.
Bleek het een lot te zijn, dat je krijgt,  bij een aankoop van iets in de Hema.
Niks notaris. Gewoon een lot.

Daarnet heb ik even gecontroleerd of mijn man iets had gewonnen. Dat zeg ik, ik ben regelmatig best een aardige echtgenote.
Maar helaas geen prijs. Nou ja, wat heet?
Een leven lang gelukkig met elkaar, dat lijkt mij de hoofdprijs en die hebben we al!