Wandelen in London

We deden niet echt een wandeling met een gids, nou je behalve dan  in St Albans. Maar wel een wandeling, ik mag wel zeggen een dagtocht, onder onze eigen leiding.

Dat was een zg hidden walk, uit een boekje met allemaal hidden walks. Heel geslaagd.
Deze tocht begon in Whitechapel. Het metrostation aldaar was afgesloten, maar dan is er altijd wel een bus die je verder brengt. Over het begin van de wandeling heb ik al verteld. Dat was het kleine museum over de Elephant Man. Het was trouwens dicht, we zijn er later nog voor terug gegaan.
Vervolgens gingen we op zoek naar een Drinking Fountain ter ere van een king die in een tijd van anti-semitisme, de Joden steunde die daar, net uit Rusland gevlucht, aankwamen.

Terwijl we nog aan het zoeken waren naar de fontein (er was een markt omheen opgesteld) werden we naar binnen gelokt in een moskee.
Die dag open voor publiek. We kwamen er bijna niet meer uit, zo'n enthousiaste ontvangst met thee.
En vooral met uitleg.
Daarna werd het een halszaak om die fontein te vinden en dat lukte uiteindelijk wel

En dit was nog maar het begin van de tocht. Er was echt veel te zien.
Nog een voorbeeldje, we kwamen langs de Blind Beggar pub. Het boekje gaf aan dat William Booth hier recht voor,  zijn eerste buitenpreken hield. Hij was de stichter van het Leger des Heils.

De naam van de pub verwijst naar  een blinde bedelaar. Iemand genaamd de Mondfort,  die van oorsprong niet arm was, maar in zijn oog was gestoken tijdens een veldslag. In 1265. En toen werd hij dus een blind én een beggar.
Er heeft zich hier in deze pub,  nog veel meer afgespeeld trouwens, ook vrij recent.
Uiteraard was er ook een standbeeld voor William Booth en een muurschildering.
London was natuurlijk altijd ook een grote zeehaven en veel zeelieden leefden in deze buurt. Zie je zomaar ineens als je naar boven kijkt een prachtig bootje.

En aan de overkant een herinnering aan James Cook. Captain James Cook.

Ik zou nog uren door kunnen vertellen over deze wandeling.
Dat we een Joodse school zagen, met een prachtige toegangspoort, een oude begraafplaats en allerlei mooie mensen.

Dat we een kringloop aandeden, maar niets kochten. Dat we ook langs een juwelier kwamen met de meest prachtige en onbetaalbare sieraden. Het leek de Hermitage wel.  Dat ik op de grond een briefje  vond:

 Dat we, door een lelijke doorgang, totaal onverwacht,  op een heel leuk pleintje uitkwamen met huizen , nou ja huisjes, die er echt schattig uitzagen. Een lieflijk plekje, hartje London. Er kwam een yupachtig type naar buiten, die me desgevraagd vertelde dat er net een huisje verkocht was voor 750.000 pond.

Dat we...
Maar het ging me er eigenlijk alleen om, te laten zien dat zo'n wandeling of het nou met of zonder gids is, zoveel laat zien van een stad.
Lopend op je eigen tempo en kijken, kijken en nog eens kijken.
Dat kan in iedere Nederlandse of buitenlandse stad  natuurlijk.
Maar ja, dit is toevallig London!