't Wordt Kerst

't Wordt Kerst. En dat merk je aan van alles en nog wat.

Zo was ik eergisteren een dagje op Noor en Jet aan het passen. De kerstboom staat al, in hun huis en toen ik binnenkwam gingen ze me uitgebreid inpraten over alle ballen en lichtjes enzo.
Onze dochter had het Dick Bruna-boekje genaamd Kerstmis klaar gelegd.
En het bijbehorende stalletje. Dat stalletje kreeg ik niet in elkaar gezet, maar het verhaal van Kerstmis vertellen aan de hand van dat boekje, dat ging natuurlijk heel best.
Hoe best bleek de volgende dag, toen deze foto me werd ge-appt.
Met de volgende tekst:
'Ok Jezus', zegt Noor tegen Jet, 'nu word je even in doeken gewikkeld'. 
Wat een stel is het. Drie jaar en negen maanden zijn ze nu en  ze spelen alles na
Dit dus ook, met een Frozen dekentje. 
Noor en Jet zitten op een crèche, nog even... Ze hadden een echte uitnodiging gekregen voor het kerst-diner aldaar. Alleen voor de 3+-ers. 
Wat een idee hè van die juffen.  De dames hadden er nu al zin in en ook alvast bedacht wat ze mee wilden nemen.

Gisteren was er in Huis Bonck, waar ik als vrijwilliger werk, een lezing over de restauratie en hoe dat allemaal in zijn werk was gegaan. 
Echt heel interessant, dat was al een cadeautje op zich. 
Maar de vrijwilligers kregen ook nog een Kerstpakket. Een heel erg leuk kerstpakket zelfs. Met bekers, een vilten kerstboom en allerlei lekkere dingetjes. Zo lief, dat verwachtte ik totaal niet. Het is fijn om je gewaardeerd te voelen. 

Het wordt nu dus ook tijd om mijn ultieme decemberlied hier weer te laten horen en zien. 
When the Thames froze. Van Smith & Burrows
Dat doe ik ieder jaar, dus je kunt het gewoon overslaan hoor. 
Maar ik vind het zo sfeervol en als het hier op mijn blog staat, klik ik het zelf ook weer eens een paar keer aan. 
En ik krijg altijd tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel bij het refrein.
So tell everyone that there's hope in your heart...