Meestal als ik een boek uit heb, scan ik de kaft alvast en zet die foto klaar in concept. Meestal schrijf ik dan ook meteen een blogje.
Dat deed ik nu dus niet. Wel de foto klaar gezet, maar niets geschreven.
Ja en nu?
Want ik weet me er niks van te herinneren.
Dus er zijn twee mogelijkheden: 1. Ik word nóg vergeetachtiger, daar komt het door, of 2. Het boek was niet interessant genoeg.
Gevreesd moet worden voor een combinatie.
Het is met Nicci French zo dat ze of een heel goed boek maken of mwah , een matig boek. In deze laatste categorie valt dit deel.
Terwijl ik dit schrijf, komt het verhaal toch weer terug.
Het gaat over Nina. Zij staat op het punt om op vakantie te gaan met haar kinderen en haar vriend. Eerst nog even pakken en opruimen.
En dan blijkt haar dochter een verrassingsfeestje te hebben georganiseerd, voor Nina's verjaardag, nog net voor vertrek. Nina zit er niet op te wachten trouwens.
Maar zelf komt die dochter niet op het feestje. Sterker nog, ze is weg. En blijft weg. Nina schakelt na bellen met iedereen, de politie in. Maar die reageren niet meteen heel alert en dus komt Nina zelf in actie.
Nou, eigenlijk weet ik het nu wel weer. En ik weet ook ineens weer dat die dochter Charlie heet. En dat het toch spannend genoeg was om het in ieder geval helemaal uit te lezen.
11 opmerkingen:
Als je veel boeken leest, dan is het soms ook lastig om het verhaal te herinneren...
De boeken van Nicci French boeien mij ook wel, maar het laatste jaar heb ik nauwelijks iets gelezen.
Eigenlijk maak je een soort boekverslag, maar dan op je blog!
Ik doe dat in een dik schrift; de voorkant print ik uit en vaak gebruik ik de samenvatting van internet/achterkant en vul ik die zelf aan met personen en verbanden.
Pasgeleden keek ik eens terug in dat dikke cahier, en dat was me toch leuk!
Herkenbaar, dat je een boek wel gelezen hebt, maar het verhaal niet zo is blijven hangen. Totdat je wat aanknopingspunten hebt en het dan weer wel weet.
Hoe meer iemand leest,hoe moeilijker soms de verhalen uit elkaar te houden
Ik vind het eigenlijk wel grappig dat je in je onderbewustzijn meer hebt onthouden dan je dacht.
Overkomt me ook regelmatig. Dan was het verhaal toch niet boeiend genoeg.
This kinda made me laugh :-)
Glad 1 and 2 is out of the question now!
Wat zal jij een verzameling boekverslagen hebben.
Gelukkig ben ik niet de enigste die dit heeft. Je maakt me helemaal blij :)
Ik kan zelfs na jaren een boek herlezen zonder dat ik me herinner hoe het afloopt
Altijd mwah wat mij betreft. Ik houd er niet van, dat moge duidelijk zijn.
Oh, dat heb ik regelmatig, dat ik niet meer weet of ik een boek wel of niet heb gelezen ….
Een reactie posten