Zakdoeken moeten gestreken worden. Zelfs al zijn het er maar drie, het moet. De strijkplank wordt neergezet en ze worden gestreken, ook als ik niks anders heb te strijken.
Terwijl ik deze drie streek dacht ik na over zakdoeken.
Wij gebruikten ze altijd, wij allebei.
Gewone, 'echte' zakdoeken.
Tot Corona, toen gingen we over op papieren zakdoekjes.
Daar hadden we allebei een hekel aan, maar ja, het leek toen toch een stuk hygienischer.
Een tijdje geleden zijn we weer langzaamaan overgegaan op onze oude zakdoeken. We hebben allebei een hele stapel.
Mijn stapel bevat ouwetjes, die nog van mijn moeder geweest zijn. En ouwetjes van mijn schoonmoeder.
Hele mooie witjes die ik niet eens gebruik omdat ze al zo oud zijn en zo prachtig geborduurd.
Kinderzakdoekjes uit de jaren zestig en nieuwere met Jip en Janneke er op. En aardig wat Libertyzakdoekjes uit London.
Enfin, ik moet altijd om mezelf lachen als ik zo'n keurig gestreken stapeltje bekijk.
Zo ook gistermorgen.
Gistermiddag was ik in Huis Bonck aan het werk.
En daar in de kast ligt een stapeltje linnengoed. Dat is zo gevouwen dat het lijkt of het tien doeken zijn, maar het zijn er maar vijf.
Dat deed de huisvrouw in de 17e eeuw. Imponeren, status. Gevouwen!
Dat verhaal van die 17e eeuwse huisvrouw vertelde ik aan een bezoekster.
Het was beslist een trigger want zij begon te lachen en vertelde over haar eigen vouwafwijking... zakdoeken.
'Die moeten worden gestreken', zei ze. 'En dan gevouwen. En dat luistert heel nauw. Op een bepaalde manier'. Ze deed het voor met haar handen.
'Het moet wel heel precies gebeuren en als er een rare kreuk in zit, moet het opnieuw'.
Noemen ze dat nou niet een feest van herkenning? We hadden het erg gezellig, die onbekende gast en ik!
30 opmerkingen:
Zakdoeken gebruik ik niet, hier is het meestal een velletje keukenpapier en al we op pad zijn een pakje papieren zakdoekjes. Mijn ouders gebruikte ze wel.
Haha, leuk, een verwante ziel! Ik ben van de tissues, hoor, maar ik heb nog wel zakdoeken. Mooie oude.
I just go for tissue papers.
Ooit zat ik op de vormingsklas. Daar deden we een heel lesuur over 4 zakdoeken strijken. Gelukkig was mijn moeder makkelijker,als ik haar moest helpen met de strijk.
Hier geen stoffen zakdoeken meer. Ik ben fan van papieren zakdoekjes. Gewoon weggooien na gebruik. Ik vind het hygiënischer.
Vorig jaar kocht ik een spijkerbroek in de kringloop en daar zat nog een gelukkig schone zakdoek in een zak. Die gebruik ik nu voor mijn brillenglazen te poetsen
Haha, wat een leuk verhaal! Ja, ik strijk ook de zakdoeken van Peter. Maar ik houd er geen opvouwceremonie op na hoor. Al denk ik wel dat ik ze altijd op dezelfde manier opvouw.
Zelf gebruik ik al heel lang papieren zakdoekjes.
Dat was een echte serendipity! ( ik vind dat zo’n leuk woord en je kan het niet iedere dag gebruiken)! Waar een zakdoek allemaal toe kan leiden! Enig!
Ik gebruik al mijn hele leven stoffen zakdoeken en heb die zelfs tijdens Corona gebruikt. Iets sneller de was in, zestig graden en juh. Aan het 'eind' van Corona waren ze tot op de draad toe versleten.
Zakdoeken strijken doe ik niet. Dat vind ik zonde van het werk.
Goedemorgen, voor drie zakdoeken de strijkplank pakken, hahaha.
Wij gebruiken keukenrol en papieren zakdoekjes, maar in bed ligt een katoenen zakdoek onder mijn kussen. Ik heb er een paar van Robs ouders en een paar zelf gekochte, een klein stapeltje maar. Ik strijk en vouw ze, maar ben gauw tevreden met het resultaat hoor ;)
@ Charlie: Serendipity is ook een romcom, met Kate Beckinsdale en John Cusack. Ik zag 'm een poos geleden op Netflix en genoot :)
Wat een heerlijk verhaal, dank je wel.
Wij zijn van de papieren zakdoeken en tissues. Ik strijk alleen blouses, overhemden en kussenslopen. Maar de was vouwen moet wel precies op een bepaalde manier.
Ook ik strijk onze zakdoeken maar de strijkbout opwarmen voor drie zakdoeken vind ik persoonlijk niet erg duurzaam. Die laat ik lekker liggen totdat er meer strijkwas is.
Grts, Jo
Mijn man gebruikt altijd echte zakdoeken en die strijk ik hoor.
De strijkplank staat hier, in de naaikamer, altijd uit maar ik zet de strijkbout niet aan voor 3 zakdoeken, dat vindt ik dan onnodig stroomverbruik. Als ik een stapel heb strijk ik ze allemaal, zet dan de strijkbout uit en ga de zakdoeken dan pas opvouwen.
Onze Franse vrienden vinden het écht Nederlands om zakdoeken te strijken !
Oh ik ben ook echt van het zakdoeken strijken. De meest bijzondere zakdoek die ik heb is nog van mijn oma in het verpleegtehuis geweest. Deze zakdoek heeft een merkje "Lindendael 15". Geen idee overigens of dat verpleegtehuis er nog is in Hoorn (en ik ga het lekker niet googlen).
Wat een grappig verhaal. Bijzonder dat dat net na jouw strijksessie ter sprake kwam .
Nou ik kan je verzekeren dat Lindendael nog bestaat en ik heb ook zo'n Lindendaelzakdoek maar dan met de naam van mijn moeder er in. Zo nu hoef je zeker niet te googelen
Mijn man gebruikt nog stoffen zakdoeken, en die worden gewassen, gestreken en netjes gevouwen door mij :-)
ja hoor,ik ben ook bij de zakdoekclub.
als ik ,,uit,,ga kies ik zelfs een zakdoek passend bij wat ik aan heb.Als ik een mooi zacht katoenenlapje tegen kom maak ik daar een zakdoekje van.
Uiteraard.....eerst strijken voor gebruik.
Nog een geheimpje ,er ligt ook een restje lekkere zeep in de zakdoekendoos.
Wat een ontboezemingen van iedereen.
Snuit ze en gezondheid.
Jo en Toos, jullie hebben gelijk. Ik zal voortaan wachten tot ik meer strijk heb. Zakdoeken genoeg!
Het zal meneer F. als muziek in de oren klinken ook hij gebruikt nog echte zakdoeken die gestreken worden of door mij of door hem. Wel altijd met de andere strijk. Zelf ben ik van de papieren zakdoeken.
Leuk om te horen, maar het is duidelijk niet mijn wereld.
Zakdoeken strijken. Ooit deed ik dat ook. De zakdoeken gebruik ik nog steeds, maar met ze strijken ben ik gestopt. Strijken doe ik zo wie zo zeer zelden, af en toe een overhemd van mijn man en een top en achterkant voordat er gedubbeld wordt.
Strijken heb ik als klein kind geleerd door te beginnen met "de stoffen zakdoeken". Naar mate ouder (7/8) breide dit zich uit naar onderhemden/pyjama's/handdoeken/slopen. Zelfs over onderbroeken werd de "bout" gehaald. Broeken persen van mijn vader geleerd, mijn moeder bakte daar niets van. Nu strijk ik alleen maar indien hoog nodig zoals b.v. T-shirts. Ik schoot écht even helemaal terug in de tijd door alle verhalen, gebruik overigens zelf papieren zakdoekjes.
Gr. Veronique.
Hier ook een man die nog zweert bij stoffen zakdoeken die ik strijk en netjes opvouw, altijd op dezelfde manier. Zo ook met de theedoeken.
Ik.strijk steeds minder, dus ook mijn zakdoeken niet meer. Alleen als ik toch andere dingen moet strijken , 's zomers dus meestal. Stoffen zakdoeken snuiten echt fijner. Maar de meesten waren versleten (konden in kleine stukjes op de composthoop). Ik probeer bij de kringloop mijn voorraad aan te vullen!
Wat een heerlijk verhaal Bettie, hier nog zo'n muts die zakdoeken altijd strijkt, ik strijk bijna alles. En bij mij ook de stapeltjes gelijk gevouwen. En inderdaad normaal eentje van stof en bij griep of zoiets altijd papieren zakdoekjes. Heerlijk dan zo'n onderonsje van iemand die dat begrijpt, hahahahha
Vanuit milieu oogpunt zou ik ook wel weer aan de stoffen zakdoeken willen maar een man met hooikoorts die heel veelvuldig snuit, maakt dat we kiezen voor papier. Maar strijken en nette stapeltjes maken daar ben ik wel van!
Ik gebruik papieren zakdoeken, omdat ik dat een stuk hygiënischer vind, maar net als Kitty heb ik wel een echte zakdoek onder mijn kussen (vraag me niet waarom).
Ik strijk heel weinig, alleen wat echt nodig is, maar zakdoeken streek ik altijd wel.
In België heb ik een waskamer, daar staat een mand waar ik het strijkgoed in leg en als ik dan genoeg heb haal ik de strijkplank tevoorschijn.
Hier strijk ik nog minder dan in België en om nu voor een zakdoek de strijkplank en -bout uit de kast te halen vind ik veel te veel moeite, dus "strijk" ik hier de zakdoeken met mijn handen :-)
Een reactie posten