De Plantage van onze Voorouders

Heerlijk vind ik het,  om terwijl ik iets aan het doen ben, naar een podcast te luisteren.  Ik ben dan aan het borduren of iets anders met mijn handen en dan kan ik me heel goed concentreren. Ik begrijp nooit dat mensen naar de radio of naar een podcast kunnen luisteren terwijl er gepraat wordt. Mij lukt het alleen als ik alleen bezig ben. En gelukkig heb ik daar alle gelegenheid voor.
Ik hoorde zo al een paar fantastische podcasts. Tante Jos, dat was mijn eerste en dat vind ik tot nu toe ook de beste. Op de voet gevolgd, door deze. Nou ja misschien wel even goed.

Maartje Duin, de maakster,  ontdekt op een bepaald moment dat haar voorouders plantage-eigenaren waren.
Dat vindt ze niet zo'n fijne gedachte en ze gaat op onderzoek uit. Ze wil weten hoe dat dan precies zat. Maartje duikt in archieven en vraagt na bij haar moeder.
Die moeder, van adel, wil er niet veel van weten aanvankelijk. Want ja, het waren andere tijden en het was nou eenmaal zo en ik discrimineer echt niet.  In Maartjes familie wil ook niet iedereen meewerken.
Maar ze zet door. En dan maakt ze op een bepaald moment, min of meer toevallig en via via,  kennis met Peggy Bouva.
Maartje, een afstammeling van slavenhouders en Peggy, afstammeling van tot slaaf gemaakten op die plantage.
Samen zetten ze hun zoektocht voort. Ook met Maartjes moeder en dat is af en toe erg grappig. Een voorbeeld van voortschrijdend inzicht, die moeder.

Ik heb nog niet alle afleveringen gehoord, maar de families leren elkaar kennen, ze gaan naar Suriname.
Zeer interessant, zeer boeiend en buitengewoon leerzaam.
Zo vertelt Peggy op een bepaald moment aan Maartjes moeder waarom het N-woord zoals ze dat noemt, niet meer gebruikt kan worden. Neger. En dat was voor het eerst dat ik ook echt begréép waarom dat niet kan.
En verder tegenstellingen, heel grote en toch ook overeenkomsten. Dat dus