met Liefde heb je alles

We fietsen de laatste tijd nogal eens volgens een knooppuntenroute en dat bevalt uitstekend. Zo ontdekten en reden we, in een verder toch bekend gebied, over een soort wandel/fietspaden. Dwars door de weilanden. We hoorden niet eens de herrie van de A7, die we (in de verte) wel zagen liggen en die we ook af en toe kruisten. Echt heel erg mooi die paden.
Maar dit terzijde, want in een van de dorpen zagen we dit huis:

 Is dat niet bijzonder?  In eerste instantie stopte ik voor de deur, want mooi en goed in de verf. (Ik koester ook een deurenverzameling).
Pas daarna zag ik het bord erboven. Matthias en Laurentia woonden hier in den jare 1825

Ik kan ze bijna voor me zien, dat stel.
Wat waren ze gelukkig  met hun eerste eigen huis. Ze waren net getrouwd en hadden nog een hele toekomst voor zich. Matthias werkte zich te pletter in de hoop dat er een gezin zou komen. En Laurentia in haar Westfriese dracht,  richtte zich op het huishouden en zorgde dat alles piekfijn in orde was.
Dat gezin kwam er. De kinderen bleven later allemaal in de buurt wonen. Geworteld, dat waren ze.

De oudste dochter bleef het dichtst bij. Die bouwde en bewoonde later een huisje aan de overkant van de straat.  Dat was fijn voor de ouders natuurlijk.
De achter-achter-achter-achterkleindochter van Matthias en Laurentia woont er nu, knapte het huis helemaal mooi op, en gaf het een naam,  denkend aan Matthias en Laurentia.
'met Liefde heb je alles'.

-Even voor alle duidelijkheid: ik weet er helemaal niks van hoor, het is pure fantasie nadat ik die twee huizen zo dicht bij elkaar had gezien. 
-En Laurentia... wat een prachtige naam is dat. Was ook zeer geschikt geweest voor Laurentien. Prinses Laurentia, dát had pas goed geklonken. 
- Als ik er nog eens langs fiets, dan bel ik aan en vraag of er iets bekend is over Matthias en Laurentia