'Ballegies', zei de mevrouw in de winkel. 'Wij zeggen ballegies'.
Dat vertederde me, want dat zouden mijn vader en mijn tantes ook gezegd hebben.
Een andere omgeving, maar ook ballegie voor balletje.
Afgezien daarvan hou ik erg van dat soort snoepjes en deze winkel stond er vol mee.
Zwolse balletjes, gemaakt in de kelder van het Zwolse Balletjeshuis.
Volgens een oud en geheim recept uit 1845. Bruine suiker wordt in koperen potten gekookt tot het een deeg is geworden. Die massa wordt op een met water gekoelde tafel gegoten. Het moet gekneed worden en uit elkaar getrokken tot repen. Die repen gaan in en wals en vallen in kussentjes uiteen.
Je snapt natuurlijk wel dat ik niet zonder een zakje ballegies het pand verliet!
18 opmerkingen:
Het doet me een beetje aan Zeeuwse babbelaars denken.
Ja mij ook. En om eerlijk te zijn, die zijn net iets lekkerder
Van die babbelaars ,dat dacht ik ook.
Allemaal suikergoed, waar ze ook vandaan komen. :)
Ik kan me bijna voorstellen hoe het smaakt...
Het water loopt me al in de mond!
Ik zou ook niet, ZONDER, het pand verlaten !
hmmmm. wordt tijd dat ik weer eens naar Zwolle ga. Groet, TinekeD.
Dit soort nostalgische winkeltjes zijn onweerstaanbaar.
Langzaam laten smelten op je tong. Jammie.
Wat geweldig om in zo'n winkel even terug in de tijd te stappen. Natuurlijk gaat er dan iets mee naar huis.
Dat snap ik wel. Lekker! Altijd leuk zulke winkeltjes.
Wat leuk zo'n winkeltje.
Leuke snoepjes(winkel).
En? Waren ze lekker?
Ik denk dat ze hier ook 'ballegies' zeggen (Hardinxveld)... Maar het lijkt me anders wel een lekkernij!
Ballegies, wat een heerlijk woord. Ongetwijfeld zeggen ze het in Stolwijk ook want daar eindigen veel woorden op ies.
Heerlijk zo'n winkeltje!
Een reactie posten